Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juli 2025


Temidden van al die drukte kwam Walewein bij zijn gastheer en vroeg hem om zich op den dag van vertrek bij het gevolg des konings te voegen en zijne vrienden naar het hof te vergezellen, waar hem nieuwe roem en hulde wachtten. "Laat het niet van u gezegd kunnen worden", sprak hij dringend tot zijn vriend, "dat gij na uw huwelijk uwen tijd slechts doorbrengt in dienst uwer schoone vrouw.

Het was eene wezenlijke stad van tien tot vijftien duizend zielen, met goed aangelegde straten, met ruime en bijna bevallige hutten, waarin welvaart en vooruitgang te bespeuren waren. Het paleis des konings was omgeven door hooge palissaden en werd bewaakt door zwarte krijgslieden, met lansen gewapend. Dat gebouw besloeg alleen bijna het vierde gedeelte van de oppervlakte dier stad.

Het beste dat wij doen kunnen is met haastigheid te overleggen hoe wij uit de strik geraken zullen. Indien men ons kwam aanhouden zou het te laat zijn." De oude Graaf werd droef en wanhopig. Hij kon in zulke gevaarlijke toestand niets vinden dat hem mocht redden; want te midden op des Konings grondgebied zijnde, scheen de vlucht naar Vlaanderen hem onmogelijk.

Alles tevergeefs! Koning Mark bleef bij zijn eisch: Isolde van Ierland moest zijne vrouw worden, of hij zou tot zijn dood toe ongehuwd blijven en Tristan zou hem opvolgen. Wanhopig zagen de baronnen elkander aan en menige booze blik trof Tristan, dien men als de oorzaak van 's konings koppigheid beschouwde.

Waanzinnig bolden door de stad de militaire auto's met officieren en bedienden. Huilend en gillend gingen de trompen. Geen politie-wetten op de snelheid waren langer nog van tel. Als bolieden vlogen de wagens over de lanen en door de drukst bewandelde wijken alsof er telkens het heil van 't land of 't behoud des konings van afhing.

Nu deze hoop vervlogen was, kwam het leven hem zoo dor en weinig belangrijk voor. Het koeltje dat hem van de rivier tegenwoei, lokte hem naar de landingsplaats. Daar schoot hem het gezegde van den reiziger te binnen: Beter een worm te zijn en moerbeiblaren te eten in Daphne's Park, dan gast aan 's Konings tafel. Hij keerde om en ging naar de herberg terug.

Om haar te kunnen bezitten, had hij zijne wettige gemalin verstooten en naar Montreuil gebannen; nu ontmoetten de koning en de gravin van Anjou elkander in de kerk te Tours, maakten daar de noodige afspraak, en weinige dagen later werd Bertrade door eenigen van 's konings mannen opgelicht en naar Orléans gevoerd, waar hij naar wachtte.

Deze priesters verbitteren 's konings leven, zij vervolgen en benadeelen ons zooveel zij maar kunnen; ja, ik zou reeds lang het kind van de rekening geweest zijn, zoo de koning zijne beschermende hand niet over mij had uitgestrekt. »Maar ik heb den draad van mijn verhaal laten glippen.

Gaat, vliegt, Getrouwen, ik beziele u met den geest Des konings, die ook nog geen dreigende Almacht vreest!" Hy sprak.

Verraders, die de verhouding der koningin tot den jongeling niet kennen, beschuldigen SEGHELIJN in des konings tegenwoordigheid van ongeoorloofde verstandhouding met de koningin. "Schurk," zegt SEGHELIJN, "men omhelst en kust elkander dikwijls in eer en deugd. Wat overigens de kussen betreft, er zijn vier soorten: "van moeder, van lieve, van peise en van grieve."

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek