Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dion beloofde aan de godin, die de vrouwen in hare verwachting ter zijde stond, een fraaie kapel op de klip en een in de stad, indien zij zijn geliefde jonge vrouw genadig wilde bijstaan.

Het schijnt, dat de stroom aan den eenen kant een kanaal heeft uitgegraven, waarbij eene overhangende rots ontstond, die zich vereenigde met de aarde en steenen welke van de tegenoverstaande klip vielen. De schuine verbinding, die in zoodanig geval zou ontstaan, was inderdaad aan één kant zeer duidelijk merkbaar. De Inca-brug is geenszins de groote koningen waardig, naar wien zij genoemd is.

Een deel van het handschrift is gewijd aan een nauwkeurige beschrijving van den Reuzenalk en zijne eieren; ten overvloede is er een teekening bijgevoegd, die de klip voorstelt met twee mannen, welke zich met de vangst van Reuzenalken bezighouden.

De Kommandant was nu in de nabijheid gekomen van den klipwal, waar Frits Jansen zich bevond. »Hoe jammer," zeide hij, »dat er onze kanonnen nog niet zijn; dat ééne Maxim daar links vooral hindert ons geweldig." Frits had die woorden gehoord, en richtte zich op van achter de klip. »Dat Maxim zal ik het slot op den mond leggen, Kommandant," zeide hij vastberaden.

Trouwens, men kon moeilijk verwachten zelfs in de groote haven eenig nieuws te vernemen, want de geheele opening was versperd door een keten, die van de punt van het eiland Pharus af, tot een tegenoverliggende klip aan den Alveus Steganus liep.

Toen ging poesje trip, trap, Sloeg de deuren klip, klap, »Vrouw vos is u daar wel?« »»Och ja, mijn poesjenel!«« »Een vrijer is gekomen,» »»Heb j'm goed opgenomen?«« »Heeft hij ook wel negen zulke mooie pluimstaarten als mijn zalige heer Vos?« »O, neenzei het poesje, »hij heeft er maar één.« »Dan wil ik hem niet hebbenJuffer poes ging naar buiten en stuurde den vrijer de laan uit.

»Ik begrijp u," zeide de Kommandant. »Door de sloot komt ge nog wel heen, dat geloof ik ook, maar of gij de klip kunt bereiken van uit de sloot, dat is de vraag." »Ik zal het onderzoeken," zeide Frits. Er lag geen zweem van grootspraak in die woorden, doch vrees evenmin.

"Een beetje stuurboord zoo is 't genoeg. Recht zoo bakboord nu bakboord? Pas op dat de ra je niet tegen het hoofd slaat vasthouden!" Op dit oogenblik werd de marktschuit in een breede kloof van een rots gesmeten, waarvan de zijden bijna loodrecht stonden; dit was het eenige wat hen kon redden, want als ze van den buitenkant tegen de klip aangekomen waren zou de schuit aan splinters geslagen zijn.

Zoo kwam in den zomer van 1813 een schip, dat van de Fär-öer naar IJsland zeilde om levensmiddelen te halen, langs de klip, die toen met Vogels bedekt was; omdat het weer gunstig was ging de bemanning aan land en doodde verscheidene Reuzenalken, waarvan er eenige naar Reykiavik werden gebracht.

Het is een aanhoudend geloei. "De zee breekt in de verte op eene rots of een eilandje," zegt de professor. Hans klautert in den top van den mast, maar seint geene klip. De oceaan is effen tot aan den gezichteinder. Drie uren verloopen. Het geloei schijnt voort te komen van een verwijderden waterval. Ik maak er mijn oom opmerkzaam op, die het hoofd schudt.