United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar de bedroefde moeder boog zich over alle kleinere planten heen, zij hoorde in elke een menschenhart kloppen; en uit millioenen herkende zij dat van haar kind. «Daar is het!» riep zij en strekte haar hand over een klein krokusje uit, dat ziek naar één kant overhing.
Pas op, straks kunnen we nog gaan zwemmen om hem te redden." Toen we nader kwamen zagen we wat er aan de hand was. Op de eb dreef een heel klein scheepje, waarmee ze gespeeld hadden, doch dat omgeslagen was, al verder en verder zee in. "Ik weet al wie het zijn," zei ik na een poosje. "Die lange daar met zijn stroohoed op is Tom, en die met dat mutsje, is Jan van den metselaar uit de Vrouwenstraat.
De vreemdeling was een wissellooper van de Banque de France en hield, als antwoord op Rodolphe's uitnoodiging, dezen een klein papiertje met veelkleurige teekens en cijfers onder den neus. "U wilt een bewijs van ontvangst?" vroeg Rodolphe. "Ja, dat hoort zoo. Geef me maar even pen en inkt." "Neen, ik kom zelf wat ontvangen," antwoordde de wissellooper; "een bedrag van honderdvijftig francs.
Meestal doen we dan ook, als 't ongeluk wil, dat we in hun handen vallen, maar heel lijdzaam. Het helpt je niets, of je al probeert weg te komen. Ze hebben zulke lange pooten, dat ze je toch wel inhalen. Als ze klein zijn vooral, doen ze niets liever dan ons plagen, en sarren, en pijn doen.
Een gedeelte daarvan had tot bestemmingsplaats een klein gehucht, Pablo genaamd, hetwelk bij den vuurtoren verrezen was, die bij de mondingen der Sint John opgericht was. Een ander gedeelte zoude zich naar het eiland Talbot begeven, hetwelk in volle zee, dwars van de bedoelde mondingen gelegen is. Een ander gedeelte eindelijk zou de reis tot de havenplaats Fernandina voortzetten.
De kop is leelijk, de behaarde bovenlip hangt over de onderlip heen; de oogen zijn klein, de ooren lang en breed; de staart is zeer kort. Reeds de oude Romeinsche schrijvers kennen den Eland als een Germaansch dier.
Door de rivier kwam af-en-toe een lange lage schuit, heelemaal zwart, met een lichtje vóór en een lichtje achter, vlak op 't water, en ook aan den overkant en langs de Maas zoover hij zien kon, pinkten puntjes van licht, rossig, klein in den regendamp.... Alleen leek hier en daar over het water nog altijd wat druilige schemer te wijlen....
Toen eerst bedacht ik, dat ik het bij de put had laten liggen. Ik ging dadelijk terug, maar bemerkte, dat een vos mij voor was geweest en bezig was mijn hoofd te verslinden. Ik naderde langzaam en gaf het beest een zoo krachtigen schop, dat het van angst een klein boekje liet vallen.
Lezer, het was geen angst voor de onafzienbare reeksen pannen, die mij deed opschrikken; veeleer was het een laaiende hoop, de hoop die dubbel machtiglijk opwelt, wanneer er al geen verwachting op uitkomst meer bestond. Wild drong ik door den nevel van vet en stoomwalm, en riep uit: »Wie sprak daar?« Het was een onoogelijk, klein mannetje, dat zeide: »Ikke!«
«Ga uit den weg," klonk het uit de holte; de jonge vrouw kwam naar buiten, op den arm een klein ingebakerd kind dragend en aan de vrije hand een gescheurd waterkruikje. Ze bleef een oogenblik achter den werker staan, ging toen naast de oude zitten en begon zacht neuriënd haar kleine los te pakken. En de zon klom al hooger en al korter werden de schaduwen.
Woord Van De Dag