Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Zodra de laatste der geroepenen genaderd was, deed de Landvoogd een teken, en de acht Klauwaards werden ondanks hun tegenstand met koorden gebonden. Een klagend gemor ontstond onder het volk, maar een deel ruiters, die zich dreigend bij de menigte schikten, deden dit gerucht welhaast verdoven.
Mijnheer Van Gistel, noem mij de acht koppigste Klauwaards, opdat er een spoedig recht gedaan worde." Ten einde zijn wraak niet te missen liet Van Gistel zijn ogen over het verbaasde volk dwalen en zocht acht der tegenwoordige mannen uit de menigte; vervolgens noemde hij dezelve aan de Landvoogd. Hierop werd een wapenbode voor het volk gezonden.
Er werd uitgeroepen dat men de lijken mocht begraven, en dat iedereen naar zijn woning mocht terugkeren. Enige Klauwaards, die in het huis van de Deken Breydel gegaan waren, hadden de lichamen der twee vrouwen van de zolder gehaald en vervoerden dezelve op een draagbaar tot aan de Dampoort. Hier was nog een treurig toneel te zien, dat het hart fel mocht schokken.
De anderen waren Klauwaards, echte zonen van Vlaanderen, die het juk met ongeduld droegen; maar het goed dat zij bij het zweet huns aanschijns vergaderd hadden, was hun te dierbaar, om het weerloos in de handen der uitheemse plunderaars over te laten. Op deze Klauwaards en op de vrouwen en kinderen der gebannenen was het, dat de Fransen hun kleinhartige dwingelandij uitoefenden.
In weinig ogenblikken werd er een brede galg op de Markt gerecht en een Priester bij de veroordeelden gebracht. Op het gezicht van het schriklijk moordtuig, huilden de vrouwen of broeders der ongelukkige Klauwaards om genade, en het volk dreef zich onstuimig opeen.
Geen enkele straat was zonder bezetting: de stad was in al haar delen vervuld met Klauwaards, die nu slechts het teken om te beginnen afwachtten. Deconinck stond op het midden der Vrijdagmarkt; na een korte bedenking, sprak hij de vloek der Fransen uit, roepende: "Vlaanderen de Leeuw! Wat wals is, vals is! Slaat al dood!" Die roep, het vonnis der Vreemden, liep door vijfduizend monden.
De huizen der Klauwaards waren gesloten, niemand dreef enige koophandel, en alles, behalve de roerige soldeniers en laffe Leliaards, alles scheen in de stad voor eeuwig te slapen. De ambachtslieden zonder werk zijnde, konden de schattingen niet opbrengen, en waren genoodzaakt zich te verbergen om de vervolgingen van de Tolheer Jan van Gistel te ontgaan.
Ik zal met enige gezellen tot bij de stadsmuren gaan; enige ogenblikken daarna, de poort door de Klauwaards, die ik in de stad gelaten heb, geopend zijnde, zult gij allen stilzwijgend binnentrekken en de volgende richting nemen: meester Breydel met de beenhouwers zal de Speypoort innemen, dezelve doen bewaren en dan met zijn mannen in al de straten rond de Snaggaardsbrug gaan ; meester Lindens neem gij de Katelijnepoort en zend uw mannen in al de straten tot bij de Vrouwekerk.
Geen Vlaming, of hij weet van Groeninge te spreken, waar de Klauwaards op den 11 Juli 1302 hunne erfvijanden verpletterden. Groeninge was alsdan een eiland, tusschen den wal der stad, de Lei, de Groeningebeek en de Sint-Jansbeek. Het had eene oppervlakte van nagenoeg 60 hectaren. Van de Groote Markt vertrekkende en de Doornikstraat volgende, komen wij aan den ijzeren weg.
Ik ging dan onder vrijgeleide bij Mijnheer De Mortenay en verkreeg van hem, dat hij de stad niet schaden zou op voorwaarde dat wij allen op staande voet zouden vertrekken. Bij het rijzen der zon zal hij al de in de stad blijvende Klauwaards doen hangen." Breydel verbitterde zich hevig, daar hij die schandelijke voorwaarde met zulke koelen bloede door de Deken der wevers hoorde verhalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek