United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Hoe of wat dan ook meneer," zei een kruier, "maar 't was een meneer. 'IJ en allemaal die bij 'em waren, reisden eerste klas." "Nu, we hebben hèm en zijn goedje aardig vlug de baan uitgestuurd wie hij dan ook was", zeide de hooge beambte, zijn arm wrijvend met iets dat naar voldoening zweemde.
»Eenvoudig?" riep ik. »Gewis," antwoordde hij met het voorkomen van een professor in de scheikunde, die voor zijn klas doceert, »zet u in gindschen hoek neder opdat uwe voetstappen de dingen niet in de war brengen. En nu aan het werk! In de eerste plaats: op welke wijze zijn die lieden hier binnen gekomen en weder vertrokken? De deur is sedert den vorigen avond niet geopend geworden.
"Morgen, mijnheer." "Morgen mijnheer de directeur." "U hebt Willemsen uit de klas gezonden?" "Jawel, mijnheer. Die jongen is zoo ongezeggelijk".... "Andere leeraren klagen toch niet.... U hebt niet voldoende tact.... De jongens maken bij u zoo'n leven, dat uw collega's er over spreken.... Apropos.... Hoe maakt het uw dochter? al beter?" "Nee.... Ze wordt niet beter".... "Niet beter?" "Nee...."
Mijn leve, dat nies is as éénen aaneenschakeling van ellende, arremoei, verdriet en misdade, gepaard met nog vele andere misdrijvinge en omstandighedes, doet mijn bij zekere klas van persone 'n anzien verschafte as uitschot der maatschappij, nieteling in dèn samenleving.
Ook zonder manchetten was het al zalig, de griffel, de pook, de kast, de kachel, het glas water, het vredig wandelen om de klas het werd alles mijn deel. En innerlijk juichend holde ik dien morgen naar huis. Vraag niet, of mijn moeder blij was. Zij zag ineens weer een nieuw verschiet.
Des middags ging ik dikwijls een kleinen neef tegemoet, die bij den heer S. op de Reguliersgracht school ging. Een ander neefje, ruim zes jaar, hij zat in de tweede klas, vertrouwde zijn Moeder gewoonlijk toe aan een dienstmeisje. Het gebeurde wel dat dit meisje te laat kwam, dan holde Dirk maar vast naar buiten. Eens bemerkte ik bij mijn komst een heele opschudding dicht bij de school.
En die dateeren dan nog pas uit de hoogste klas en betreffen maar twee personen, een meester, dien ik niet noemen wil, ofschoon ik zijn naam nog heel goed weet, en meneer Kuyper, den bovenmeester, wiens naam ik nog steeds zegenend gedenk, niet men moet voorzichtig zijn omdat hij de bovenmeester was, maar omdat hij een mensch was, een zachtaardig mensch.
De groote liefde en ontroerende zorg der sowjet-organen voor de kinderen, is niet iets, dat van boven af gemaakt of bevolen wordt; het is een uitdrukking en uitvoering van den algemeenen volkswil. Hoe dikwijls erger ik mij in Holland aan het ongeduldige, ruwe optreden van moeders-met-veel-kinderen, op reis in een derde klas.
En de blauwe lucht keek vreeselijk ernstig: "Wat moest ik toch op die tram?" Dien middag maakte Bekker z'n eerste gedicht. En toen ik met 't aansteken van de gaslantarens in Leiden aankwam en de onsterfelijken naast elkaar op een lange bank vond zitten in de derde klas wachtkamer van 't station, bij de kachel, toen moest ik mee 't gedicht ondergaan. 't Was heel mooi. Of 't geen naam had?
Hij leidde mij de trappen af. Hij leek heel slank, heel ondernemend, heel jeugdig. 27 Jan. "Misschien weet u, dat ik in mijn jonge jaren nogal wat te danken heb gehad aan Jan ten Brink, die toen mijn leeraar was aan de H.B.S. in den Haag. Eerst ging ik school te Gorkum, en toen ik daar in de derde klas van de H.B.S. zat begon ik te schrijven.
Woord Van De Dag