Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juni 2025


Dit hebben Brioschi en Gay-Lussac gedaan, maar toen kwam het bloed hun uit mond en ooren. De lucht om in te ademen ontbrak. Eenige jaren geleden waagden twee stoutmoedige Franschen, Barral en Bixio, zich ook in de hoogere luchtstreken, maar hun ballon scheurde." "En zij vielen?" vroeg Kennedy levendig. "Zonder twijfel, maar, zoo als geleerden moeten vallen, zonder eenig letsel te bekomen."

De thermometer wees in de zon 149 graden, een regen van vuur doorkruiste de lucht. Het was de grootste hitte, die zij hadden waargenomen. Joe maakte, even als den vorigen avond, hun bivouak gereed, en gedurende de wacht van den doctor en Kennedy had er niets bijzonders plaats.

Op dit oogenblik werden de woorden: Drinken! drinken! op hartverscheurenden toon uitgesproken. Het was Kennedy, die zich naar hem toe sleepte, hij smeekte om medelijden, hij bad knielende en weende. Joe, in tranen uitbarstende, gaf hem de flesch en de ongelukkige dronk haar tot den laatsten druppel ledig. "Dank u;" zeide hij.

"Laat ons dan eten," zeide Kennedy; "zie daar, mijne heeren," zeide Joe, "terwijl ik u navolg, zal ik eene koffie gereed maken, welke gij eens moet proeven."

"Deze keer zal mijn meester geene tegenwerping maken." "Wat is er dan toch?" "Ziet gij daar ginds dien troep groote vogels die op ons afkomen?" "Vogels!" zeide de doctor, zijn verrekijker nemende. "Ik zie hen," antwoordde Kennedy, "zij zijn ten minste twaalf in getal." "Veertien, als het u belieft," zeide Joe.

"Dat is een goed denkbeeld, mijn jongen." "O! de toebereidselen zullen niet lang duren! Beschuit en verduurzaamd vleesch." "En koffie zooveel gij lust," voegde de doctor er bij. "Ik veroorloof u de warmte van mijne gaspijp te gebruiken, er is genoeg. En op die wijze zullen wij geen brand behoeven te vreezen." "Dat zou verschrikkelijk zijn," hernam Kennedy.

Ik wierd op dit oogenblik geheel en al van deeze waarheid overtuigd, toen ik dit dier ontleed, en in een fles vol brandewyn hangende zag. Men zag duidelyk de twee agterste pooten van een zeer kleine kikvorsch, onder dat gedeelte van den rug, waar aan de ingewanden vast zitten, uitsteekende. Het was by mynen vriend KENNEDY, dat ik het andere dier zag: het zelfde, het welk Dr.

De doctor zag met verdriet het geringe gevolg zijner handelwijze, toen hij Joe met alle teekens der grootste verbazing hoorde uitroepen: "Oh!" "Wat is het dan, Joe?" "Meester, mijnheer Kennedy, dat is vreemd!" "Wat is er dan?" "Wij zijn niet alleen hier! er zijn indringers. Men heeft onze uitvinding gestolen?" "Wordt hij gek?" vroeg Kennedy. Joe stelde het standbeeld der verbazing voor!

En echter zeide hij, het was slechts drie voet hoog, niet meer, en dan zulk een buil! Deze redeneering, vol zwaarmoedigheid, bewoog den doctor niet. "Wij zullen niet vallen." "Maar, als wij vallen?" "Wij zullen niet vallen." Dit was klaar, en Kennedy had niets te antwoorden.

Beiden bevonden zich afgezonderd op den top van een hoofdtak eens boababs; de duisternis, nog vermeerderd door de dichte bladeren, was volkomen; echter zeide Joe, zich naar het oor van Kennedy neigende en hem het onderste deel van den boom aanwijzende: "Negers." Eenige woorden op zachten toon gewisseld, werden zelfs door de twee reizigers gehoord. Joe legde bedaard zijn geweer aan.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek