Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 juni 2025


Thor bespeurde nu dat stroomop Geirrods dochter Gialp zich bevond, en terecht vermoedend dat zij den storm veroorzaakte, nam hij een zwaren kei en gooide haar daarmee, mompelend dat de beste plaats om een rivier af te dammen bij haar bron was.

Alleen hun voeten ruischten over het mulle stof en raakten soms een doode takje, een springende kei, een teurfel graseerde.... Van weerszijde reikten het ondoordringbare heestergedoe en 't sterke geboomte en, tallenkante, als een ontastbare muur, de éenige duisternis. Heel verre steeg even 't geraas van een stoomwagen of 't rollen, altijd door, van daverende wielen.

~Gooien~ en ~smijten~ verschillen onderling zeer weinig en worden dan ook vaak voor elkander gebruikt. Daar ~werpen~ meer gekuischt is dan de beide andere woorden, komt het in vele uitdrukkingen voor, waar ~gooien~ en ~smijten~ gebruikt moesten worden. Hij heeft mij met een kei een gat in het hoofd . Bij dat volksoproer werden op vele plaatsen de ruiten in . De golven een lijk aan het strand.

Het is niet mogelijk hier de redenen op te noemen; maar ik ben overtuigd, dat die kei- of grofkiezel-terrassen gedurende de trapsgewijze rijzing der Cordilleras werden opgehoopt door de stroomen, die bij opvolgende peilstanden hun rotspuin aanslibden op de strandhoofden van lange smalle zeearmen eerst hoog in de valleien, toen lager en lager naar het ondereinde, terwijl het land gestadig en langzaam rees.

„O, zonlicht!” Op een dennenwoud van rotsen, Wier top mijn langste schaduw niet genaakt, Is ’t, of een sombre reus zijn hel bewaakt, En, wat zich roert, dreigt met granieten knotsen. Geen einde links, géen rechts; het duister braakt Gore gevaarten; eeuwge tranen trotsen Alleen de stilte en dood; de hars-toorts kraakt; De voet doet kei op kei in de’ afgrond klotsen.

Wat de Mammouth betreft, die werd magerder en magerder viel zeker een paar ton af en zoo zenuwachtig als een schooljuffrouw die is blijven zitten. Wanneer ik naar hem toe kwam en een schreeuw gaf of hem van ver met een kei naar zijn kop gooide, sprong hij op als een bang veulen en beefde over zijn geheele lichaam.

Men zette toen het zoeken voort den heelen nacht door en omstreeks zes uur in den morgen van den 3den Mei werd op aanwijzing van den oud-directeur der vroegere gasfabriek op een andere plaats gepeild dan de vorige dagen, en de kei werd gevonden.

Eindelijk echter raakte een zware kei hem met zooveel geweld in de zijde, dat twee van zijne ribben werden gebroken en de ridder niet anders meende, dan dat zijn laatste uur gekomen was. Nu echter dacht hij aan zijn wonderdrank, zette dien aan de lippen en dronk er met gretige teugen van. Op datzelfde oogenblik kwam een tweede steen aangevlogen en richtte nog veel erger schade aan.

Nog gaapt de mulle muil van de spelonk, Waar delvers knook en kei naar ’t zonlicht wendden, En toen zij kei en knook en hoofd herkenden, Was ’t, of de vreugde hun uit de oogen blonk. Zij ijvren, ’t rif des voorzaats, die verzonk In ’t zand voor duizend, duizend jaar, te schenden, Des mans, wiens levenskracht zwol in zijn lenden, Toen hij dees lucht met bolle longen dronk.

Buffalmacco, die een van de keien in de hand genomen had, zeide tot Bruno: Zeg, kijk eens wat een mooie kei; hoe zal die Calandrino tegen de ribben komen en na hem te hebben weggeslingerd, kwam hij met kracht tegen zijn ribben. Op die wijze wierpen zij hem met steenen van de Mugnone tot aan de San Gallo-poort.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek