Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Rust hier in eer en vrede, mijne zonen; Gij Rome's kloekste kampers, rust hier zacht, Voor 's werelds wisseling en rampen veilig; Hier loert geen vuig verraad, hier zwelt geen nijd; Hier groeit geen boos vergif; hier zijn geen stormen, Geen luid geraas, slechts stilte en eeuw'ge slaap, Rust hier in eer en vrede, dierb're zoons!
Op dit sein liepen de magen en bekenden der kampers met de heelmeesters binnen den krijt om hulp te brengen of om het lijk van hunnen ongelukkigen vriend voor schennis te behoeden en het met de verschuldigde eer van daar te doen wegvoeren. Reeds kwamen de krijtdienaars met twee draagbaren toegeloopen.
De zwaarden bliksemden door de lucht en vielen neder met zulke ontzettende kracht, dat de dubbele slag, hol en scherp tevens, tegen de omstaande gebouwen hergalmde. Een schreeuw van angst, een gehuil van afgrijzen doorliep de menigte. Daar lagen de beide kampers doodelijk getroffen ten gronde; mher Jakobs helm was gekloofd; zijne hersens moesten hem onder het bekkeneel zijn verpletterd.
Ook liepen de kampers rondom elkander, bleven staan, sloegen toe, weken terzijde, weerden het vijandelijk zwaard af, bukten zich, mikten, sprongen vooruit, staken en hakten zonder eenige verpoozing, zoodat de toeschouwers zelven het hoofd draaide bij het gezicht zulker snelle bewegingen en zulker reusachtige inspanning van krachten.
Volgens de wetten van den krijt moesten de kampers eerst elkander te paard en met de speer aanvallen. Leverde deze proeve geenen beslissenden uitslag op of werd een van beiden uit den zadel gelicht zonder doodelijk te zijn gewond, dan zou men den kamp te voet en met het zwaard voortzetten, totdat een hunner om genade smeekte of den geest gaf.
Wel stonden daar, rondom eene soort van troongestoelte, eenige zetels voor de kamprechters; maar dezen zouden slechts verschijnen op het bepaalde uur. In afwachting waren de beide kampers bezig met de laatste stukken hunner wapenrusting zich aan de leden te bevestigen. Segher Wulf werd hierin geholpen door Robrecht Sneloghe en door Eustaas Van Steenvoorde.
Vooraleer de graaf, die van gramschap sidderde, eenige bevelen kon geven, bliksemden de uitgetogen zwaarden door de lucht en een der beide kampers viel met gekloofd hoofd ten gronde. "Men vange den snooden moordenaar!" riep de graaf. "Men brenge hem levend of dood voor mij! Ik wil, tot een voorbeeld, in het aanschijn des volks kort recht doen over zulke verfoeilijke misdaad!"
De bazuinen op de Loove hergalmden eenmaal; dan nog eens ... Bij het derde sein wierpen de krijtwaarders de koorden der twee ingangen ter aarde ... en geen hinderpaal belette nog den aanval. De kampers staken de lans aan hunnen zadel, dreven de spoor in de lenden hunner dravers en renden met speer en schild vooruit, naar elkander toe.
Een eerste bazuingeschal verwittigde de kampers dat zij zich tot den aanval moesten bereiden. Men hield hen te paard en gaf hun de lange speer in de hand. Zij naderden tot de koorden van den krijt. Eene doodsche stilte heerschte tusschen de menigte. Nu de toeschouwers de kampers op hunne paarden konden zien zitten, drong een gevoel van medelijden in veler harten voor Segher Wulf.
De grote eerbied, welke de twee kampers voor hem gevoelden, weerhield hen: zij bleven stilzwijgend staan om hem te horen. De grijsaard sprak: "Mijne heren, gelieft uw drift een weinig te laten zinken, en geeft gehoor aan mijn raad.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek