Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 oktober 2025
Ney, die Groot- en Klein-Görschen benevens het dorpje Kaja heeft bezet, wordt blijkbaar aangevallen. Terwijl hij Lauriston tegenover Lindenau laat staan, doet hij door een manoeuvre, even geniaal als bezwaarlijk en alleen voor hem uitvoerbaar, de rest van zijn leger achter dezen langs een frontverandering verrichten naar het zuidoosten.
Op het geluid wendde oom Frans zich plotseling om, en toen hij haar bewogen trekken zag, vroeg hij angstig vorschend: "Maar Kaja! waar ben je geweest?" Zij schudde zonder antwoorden het hoofd en zond de meid naar de keuken om een warmen handdoek. Voorzichtig tilde zij het kind uit het bad, droogde zorgvuldig zijn kleine, warme lichaampje af en kuste zijn mollige beentjes en armpjes.
Het was een heele galerij van Kaja's, tot nu toe van ieder jaar één. Hij nam het allereerste fotografietje in zijn handen en bleef er lang naar staren. "Hoe is 't mogelijk, dat er werkelijk een oogenblik was, dat ik niet van haar hield," zeide hij, "omdat zij zoo vreeselijk schreeuwen kon!" Kaja had namelijk haar eerste levensjaren schreeuwend doorgebracht.
Kaja voelde dien avond, toen zij alleen in de koude kamer zat, waar het vuur langzamerhand was uitgestorven, dat er iets in haar was, dat schipbreuk had geleden en zij wist ook, dat, of het kind zou leven of sterven, de man die het diepste met haar niet had kunnen deelen, haar voor altijd vreemd zou blijven.
De zon had den geheelen dag verwarmend in de kamer geschenen nu was zij achter de groote boomen van het park in de verte aan het ondergaan, en een stralenveld van geel, rood en oranje spreidde zich voor Kaja's oogen uit. Helle lag rustig in zijn bedje te slapen. Oom Frans kwam thans Kaja halen om de "verrassing" te komen zien en nu liepen zij gearmd de trap naar hun toekomstige woning op.
"O, het is volstrekt niet om het kind, dat je hier komt. Je wilt ons hinderen, dat is het. Vóór dat jij ons kwam verstoren, hadden we 't zoo gelukkig en vreedzaam en nu ." Hij lachte, toen zij ophield. "En nu is er een slang in het paradijs verschenen, hè?" zeide hij. In het vervolg liet Kaja hem met Helle alleen, als hij kwam, en sloot zich zelf in de kamer er naast op.
Onze goede, beste Meneer!" zeide de oude vrouw, haar hoofd schuddend, terwijl de tranen haar over de gerimpelde wangen liepen. Toen sloeg Kaja de armen om haar hals en barstte in een wanhopend huilen uit. De oude vrouw deed zachtjes de deur achter haar dicht en streek met haar hand over Helle's krulhaar toen deed zij de deur van de zitkamer open.
Langzaam kwamen zij binnen en bleven zwijgend bij de deur staan. Stil wreven zij de tranen weg, die over hun gebruinde wangen liepen, en lichtten toen voorzichtig het lijk op, zóó zacht en zóó behoedzaam, alsof het een klein kind was. Maar de derde nam Kaja zelf op, droeg haar naar de slaapkamer en legde haar voorzichtig op het bed naast den doode. Toen slopen zij weer zwijgend heen.
Of hij nu haar liefkoozingen missen zou? Toen zette zij plotseling de vaas hard op de tafel neer en sprong op. Zij had voetstappen op de trap gehoord. Voordat men belde, had zij al opengedaan. Peter Dam kwam met oom Frans gearmd binnen. Beiden zagen er vroolijk uit. "Dank," zeide Kaja zacht en innig.
"Het is goed, dat ik den jongen iets verzekerd heb," scheen hij te denken, "want in de jaren die komen, zal er geen sprake van overleggen zijn." Hij glimlachte en bladerde door, maar dacht tegelijkertijd aan iets heel anders, het boekje stond op Helle's naam. Vele jaren lang had hij trouw iets voor Kaja ter zijde gelegd doch van Helle's geboorte af, had hij het op den jongen overgebracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek