Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juni 2025


JERONIMO. Ik prys in ’t minst haar nukken, Maar hoe ’k u meer bezie, hoe ik u minder ken, Myn Heer, ik ken nochtans veel Exploteurs. WOUTER. Ik ben Maar onlangs Exploteur geworden. JERONIMO. ’t Kan wel wezen Maar voor wie kom je. WOUTER. Voor een Juffrouw, die by dezen Myn Heer, haar dienst bied, en wel wenschte, dat myn Heer, Op myn Sommatie deed herstelling van haar eer.

IZABEL. Myn Heer, ’k veracht hem, noch ’k versmaa hem niet, dat ’s nader. LEANDER. Schryf, schryf. JERONIMO. Ik zeg u, dat zy dat heeft van haar Vader. Zy antwoordt wel. LEANDER. Nochtans hebt gy getoont, als dat Gy geen meer afkeer als van Rokkedragers had. IZABEL. De Rok, myn Heer, kon my voor deze nooit behagen, Maar nu begin ik hem myn achting op te draagen.

Myn kind, gy zult de roem noch van uw afkomst weezen. Kom, kom myn eenigste, myn Dochter, kom myn bloed, Nu zie ik, dat gy wel bewaaren zult uw goed. Wat mag uw vader niet van uwe jaaren hoopen! Myn kind, ’k zal u van daag het Corpus Juris koopen; Maar scheur d’Explooten niet. IZABEL. Wel zeg haar dat ze my Plazier zal doen; dat ik haar uittart; zeg dat vry. JERONIMO. Versteur je niet.

Dat je ’t vat, Ik kreeg een oorband meêr, en noch een schop in ’t gat. JERONIMO. Myn Heer, ik ben de neef van een van uwe Neven. GRAVIN. Heer, Jonker Jan zal u myn zaak te kennen geven. WOUTER. Ik ben een bastert van de zoon, Heer, van uw Min. DANDYN. En van wat staat? Spreekt op. GRAVIN. Myn Heer, ’k ben een Gravin. JERONIMO. Ik ben een Burger. WOUTER. Ik een Exploteur. JERONIMO. Myn Heeren...

GRAVIN. Hy my verwyten myn gebreeken! JERONIMO. Een schreeuster. ORATYN. Zagt, myn Heer. GRAVIN. Een kakelaar. ORATYN. Hou, hou. JERONIMO. Die niet meêr pleiten durft. GRAVIN. Wat duivel raakt dat jou? Heb jy ’er nadeel by, zeg vent, schurk, schelm, verrader? JERONIMO. Goed, goed, de duivel een Steeboo, kom, kom. ORATYN. Niet nader. GRAVIN. Een Exploteur, kom, kom.

LEANDER. Loop, vlieg, en help hen wat, maar sluit aan alle zyen De deuren toe; doch ’k wil in ’t alderminst niet lyen, Dat Heer Jeronimo nu hy ’er binnen is, Voor morgen komen zal uit zyn gevangenis. Loop, Wouter pas ’er op. WOUTER. Wil dan het gat bewaaren. LEANDER. Za, lustig repje maar, ik zal de rest wel klaaren.

IZABEL. Vaarwel. Wat zal men noch beleeven! WOUTER. Kom, Appelleeren wy. JERONIMO. Ei, wilt het haar vergeeven, Zy is noch jong en los. Daar zyn de stukken weêr; ’k Zal zo jy ’t goed vind, haar weêr zamen zetten Heer. WOUTER. Neen. JERONIMO. ’k Zal ’t wel leezen. WOUTER. ’k Ben geen gek, hoe zal ’t hier lukken? Ik heb noch wel Copy.

Maar’t onderhoud, Mevrouw, is’t groot dat gy zult vinden? GRAVIN. Ik kan der deftig van bestaan, myn Heer, maar, ach! Waar is vernoeging, waar? als men niet pleiten mag! JERONIMO. Die schrobbers zouden ons tot op ’t gebeente uit knaagen, En zou men zwygen? maar, Mevrouw, durf ik u vraagen Hoe lang gy hebt gepleit? GRAVIN. Dat weet ik niet zo net; Maar, ’k schat het dartig jaar.

DANDYN. Vertrek, gy zyt van uw verstand berooft. JERONIMO. Myn Heer, ei, wil je wel... DANDYN. Ik zeg, je breekt my ’t hooft. JERONIMO. Myn Heer, ik heb belast... DANDYN. Zwyg, wilt uw tong besnoejen. JERONIMO. Dat men u brengen zou... DANDYN. Men breng hem naar de boejen. JERONIMO. Een zeker Oxhooft Wyn... DANDYN. ’k Heb daar niet meê te doen. JERONIMO. Van d’alderbeste zoort.

LEANDER. Gy zult het weten, ga uit last van ’t Hof, volg maar. JERONIMO. Waarom, myn Heer? ORATYN. Wie daar? heeft niemand niet vernoomen Myn arme meester? door wat gat is hy ’t ontkoomen? Och, sprong hy ’t venster, of de deur uit? LEANDER. Schelm, ik wou Dat gy gehangen waard. ORATYN. Och, had ik maar een touw!

Woord Van De Dag

oorlogspad

Anderen Op Zoek