Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 november 2025
"Kerstmis zal geen Kerstmis zijn, zonder presenten," bromde Jo, die languit op het haardkleedje lag. "Het is verschrikkelijk, arm te zijn!" zuchtte Meta en keek naar haar oude japon. "Ik vind het heel oneerlijk, dat sommige meisjes allerlei mooie dingen hebben, en andere meisjes niets," voegde kleine Amy er ontevreden snuivend bij.
Marcel zal de eerste zijn, die me in mijn nieuwe japon een zoen zal geven. Nou, adieu, ik ga een beetje van het gewijde brood der vroolijkheid eten." Musette had dien dag een bekoorlijk toilet aan: nooit had het gedicht van haar jeugd en van haar schoonheid in een verleidelijker band gezeten. Bovendien bezat Musette van nature een goeden smaak.
Zij droeg een bijzonder elegante peignoir van crêmekleurig laken met witte kant, een japon, die zij in allen ernst "veel te mooi!" had verklaard, toen tante die wel geschikt voor haar vond. Maar nadat het gebleken was dat de peignoir haar uitstekend kleedde, had tante haar die laten thuis bezorgen.
In 't vrije kwartier ontplofte de wetenschap-spanning in 'n jubelend gejoel vol uitgelatenheid; de meisjes, enkel in hun japon, meestal zonder hoeden, speelden krijgertje om de groote, oude kerk, waarvan de kleine, groene glaasjes in de zon schitterden.
Elsje pakte al wat aan en sleepte het naar boven. "Niet weer naar beneden," hakkelde grootje, al bibberend van koude en angst. "Doe dat natte goed uit." "Ja, ik heb mijn jas en hier is uw japon." Bart deed zijn natte goed uit en trok de jas aan, toen hielp hij grootmoeder en legde de natte kleeren in een hoek.
Een katoenen japon hangt haar, als een hier en daar opgeblazen zak, om ’t lijf en haar dikke voeten steken in een paar zwartleeren pantoffels, die op de straatsteentjes een sloffend gedruisch maken, als zij nadert.
De kamer dreef van 't water, maar het halfgewasschen gezicht van den kleinen jongen had er geen spatje van mee gekregen, sedert hij zich zoo onvoorzichtig had uitgelaten. Deugniets arme moeder sloeg haar doornatte japon uit en wierp zich, den strijd met 't onwillige water moede, mistroostig op een stoel.
Een toef theerozenknoppen en een ruche om den hals van haar japon verzoenden Meta met het tentoonstellen van haar welgevormde, blanke schouders, en een paar hooggehakte, blauw zijden schoentjes vervulden haar laatsten hartewensch.
Natuurlijk volgt ieder bij het aannemen en afleggen van rouw zijne eigen gevoelens, doch gewoonlijk doet men het op de volgende wijze: Eene weduwe draagt een jaar zware rouw, krippen japon met lange sluier op straat en klein krippen hoedje.
Wat konden ze eens in huis halen, dat er eerdaags toch noodig zou zijn? had juffrouw Jonkers, met een kinderlijke opgetogenheid, staan verzinnen voor haar kast. Sprotje deed niet haar manteltje aan, het korte, grijze, dat zij voor de kou over haar katoenen kleeren droeg. Zij ging zoo in haar japon.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek