United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Alles, Pencroff, en wij kunnen het hun volstrekt niet verhinderen!" antwoordde de ingenieur. "Zijn er veel? Dit is nu nog de vraag," merkte de reporter op. "Zoo het slechts een dozijn is, kunnen wij ze wel weerhouden, maar veertig, vijftig, misschien wel meer....!" "Mijnheer Cyrus," zeide Ayrton toen tot den ingenieur, "wilt ge mij één ding toestaan?" "Wat dan, mijn vriend?"
Wat de normale snelheid van dezen weglocomotief betreft, deze wordt door den ingenieur geschat op vijf en twintig kilometers per uur, maar op een gunstig terrein, zal hij het tot veertig brengen.
"Komt u dat niet zonderling voor?" vroeg Cyrus Smith aan Pencroff. "Het komt mij gelukkig voor, ziedaar alles," antwoordde de zeeman. "Ziet gij hier iets buitengewoons in, mijnheer Cyrus? Die flesch moest toch ergens heen en waarom niet hier en wel ergens anders." "Gij hebt misschien gelijk, Pencroff," antwoordde de ingenieur, "en toch...."
Deze bijvoet was inderdaad een zeer brandbare stof, als zij goed gedroogd was en vooral later, toen de ingenieur haar in salpeterzure potasch dompelde, die overvloedig op het eiland gevonden werd, en niets anders is dan salpeter.
Den 25sten draaide de wind plotseling naar het zuidoosten, nadat er voor de tweede maal een groote hoeveelheid sneeuw en regen was gevallen en het werd vinnig koud. Volgens den ingenieur zou een thermometer van Fahrenheit niet minder dan 8 graden onder nul aangewezen hebben, en deze koude werd nog ondragelijker door een scherpen wind die verscheidene dagen aanhield.
Daar het hoogteverschil tusschen de beide steden 800 meter bedraagt over een lengte van acht kilometer, begrijpt men, dat de trein zich over een vrij steile helling moet bewegen, zooals geen gewone spoorweg zou kunnen bestijgen. Men gebruikt het systeem Staff, en de uitvoering is het werk van den engelschen ingenieur Bumless. Het is trouwens een engelsche lijn en heet Sao Paulo railway.
"Maar zoo het Schotsche jacht eens in dien tusschentijd kwam?" vroeg Pencroff. "Dat is niet waarschijnlijk," antwoordde de ingenieur, "want lord Glenarvan zal juist den winter niet uitkiezen om zich op die uitgestrekte zeeën te wagen.
"Ja," antwoordde de ingenieur, "maar wij zijn er toch door een afstand van meer dan twaalfhonderd mijlen van gescheiden." "En daar?" vroeg Nab, die met de grootste belangstelling het gesprek gevolgd had, en naar het zuiden wees. "Daar, niets," antwoordde Pencroff. "Niets, inderdaad," voegde de ingenieur er bij.
"Het grootste geluk, dat de maatschappij kan overkomen", zeide mij een bekend ingenieur, "zou een vulkanische uitbarsting zijn, die dat geheele Playa Blanca door een vloedgolf liet verzwelgen. Het is op veel te groote schaal aangelegd. Men heeft hier eene fabriek voor de behandeling van zilvererts; maar de grondstof ontbreekt.
Reeds vroeg in den morgen van 6 April waren de ingenieur en zijn lotgenooten bijeen op een open plek in het bosch, waar men de steenen zou bakken. Dit moest natuurlijk in de open lucht geschieden en niet in ovens of liever de opeenhooping van de steenen zou een reusachtige oven zijn, die zich zelf zou bakken.
Woord Van De Dag