Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Zij moest alles stil doen om Herman niet te wekken, en de bout ging stroef.... in duizend angsten duwde en trok zij boven haar kracht.... als bonkend de ijzerstaaf uit den spang schoot, beefde Sprot je, dat zij te veel geweld had gemaakt, huiverde voor 't dwalende schemerduister, dat door de bedropen ruiten vaagde.
Alles is hun vijandig en verdacht. Zij mistrouwen den dag, omdat die hen in 't licht stelt, en den nacht, omdat die behulpzaam is hen te verrassen. Straks huiverde hij, omdat de tuin eenzaam was; nu sidderde hij, omdat er iemand was. Van een hersenschimmigen angst verviel hij in een wezenlijken.
"Zulk een zonde," huiverde de kluizenaar, "is niet in mijn macht, om te vergeven. Ik zal echter voor u bidden, van dezen avond tot aan den morgen, en misschien, dat God uitkomst geeft." Hij zonk op zijn knieën neder, zijn handen hemelwaarts vouwend. Hij smeekte voor den armen zondaar om God's ontferming.
Aan haar voeten zag men de bloemen liggen. "U bent een heel verstandige jonge dame," zeide de oude luitenant zacht tot haar, "u heeft er goed aan gedaan dien brief af te geven...Zoo heeft u zich met de uwen een rustige toekomst verzekerd!" Zij zag hem heengaan, en huiverde. Ze beet zich op de lippen. Gelukkig kwam tante Isabel voorbij.
Daar stond nu de verrukking van al die menschen te verkillen in het vroege licht, de oogenlust van dat nu zoo uitgeputte volk, met zijn groote liefde voor kleinen en bonten smuk. Hier had het den geheelen nacht gezied en gekookt en geborreld. De wind huiverde in de flarden. De wijde vlakte van den Dam was geheel verlaten.
Van 1510 tot 1537 reisde hij door Spanje, Italië, Duitschland, Nederland, Engeland en Frankrijk, om geschiedkundige, wetenschappelijke en letterkundige werken te verzamelen. Hij genoot van het bezit dezer schatten en huiverde bij het denkbeeld, ze uit te leenen, uit vrees, dat anderen den band of het papier zouden bederven.
Zij zou 't later vertellen. Zij glimlachte. "Mijn dochter! 't is de oude zolderpui, die hersteld wordt." "'t Is als 't maken van een doodkist," huiverde de jonge vrouw, en ze drong het kind dichter tegen zich aan. "'t Zal niet lang meer duren, en de ridder keert huiswaarts." Ze zeide het met zekerheid, en haar dochter geloofde haar. Ze wilde weder rusten, en ze sloot haar oogen.
Hij huiverde; hij ging naar den haard en wierp een handvol hout op het haast uitgedoofde vuur; de vlammen vlogen knappend op uit het droge hout en wierpen een onzeker licht op den ingelegden vloer.
Om hen huiverde de zwarte nacht, die eenig heerschte, groot en alleen. Ze liepen op. Langs den grond schoof en danste de lichtkrans der lantaren, die de baas, vooruitloopend, droeg in de langs zijn dij schommelende hand.
Ik herhaal, dat we hier niet met een grap te doen hebben, maar met een ernstige misdaad." Ik huiverde, toen ik deze woorden van mijn vriend hoorde en den grooten ernst op zijn gelaat zag. Deze voorafgaande brutale handeling scheen een afschuwelijke en onverklaarbare misdaad aan te kondigen. Lestrade schudde evenwel zijn hoofd als iemand, die nog maar half overtuigd is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek