Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Zooals mijn vader recht had op dat plekje straat voor zijn koffiebranderij, beschikte een eind verder de houthakker over een stukje grond aan den waterkant voor zijn hakkerij. Hij woonde in een kelder, sjouwde zijn hakblok naar buiten, dan zijn hout en zijn bijl, en hakte. Maar 't was een onvriendelijke man.
Hougomont was een noodlottig oord; het begin van de hindernis, de eerste tegenstand, dien de groote houthakker van Europa, welke Napoleon heette, te Waterloo ontmoette; de eerste knoest onder den slag der bijl. 't Was een kasteel; 't is nu niet meer dan een hoeve. Voor den oudheidkenner is Hougomont Hugomons.
Maar omdat gij de waarheid hebt gezegd, wil ik u de smulpartij niet onthouden. En wie krijgt de huiden? Wie is de armste van het dorp? Chasna, de houthakker, die ginds met zijn bijl staat. Dan zal hij ze hebben. Breng nu de lijken weg en laat de Arpa suju komen. Dit woord werd met gejubel ontvangen. Er werden groote dikbuikige bierpotten gebracht en gevuld.
En toch hielden we veel van haar. Dat zat in haar stem. Ze schreeuwde. Natuurlijk schreeuwde ze. Hoe kon ze anders, buiten staande, de slapers daar binnen met haar stem bereiken. Maar in haar schreeuw zat toch dat ik-en-weet-niet-wat, waarin je teerheid en liefde voelt. De houthakker zuchtte maar alleen. En in zijn zucht zat nijd. Mietje schreeuwde. En in haar schreeuw zat liefde.
Hij was bezig!.... Reeds op een afstand hadden wij slagen gehoord, als, van een houthakker die boomen velt. En wij dachten werkelijk dat men ergens aan 't boomen omhakken was, toen wij hem eensklaps zagen, den zwaren rug naar ons gekeerd, groote gaten slaande met zijn bijl in 't schoone, sterke ijs! Onze woede en emotie waren onbeschrijfelijk.
Zij waren tot zoover veilig gekomen; maar door een houthakker onderricht zijnde, dat er eene sterke bende vrijbuiters in het bosch vóór hen op de loer lag, hadden Izaäks huurlingen niet alleen de vlucht genomen, maar ook de ezels medegenomen, welke de draagkoets droegen, en den Jood en zijne dochter zonder middelen gelaten, om zich te verdedigen of om weg te komen, zoodat zij waarschijnlijk geplunderd en vermoord zouden worden door de bandieten, die, zooals ze verwachtten, ieder oogenblik op hen aanvallen zouden.
Toen werden de wegen, waar men langs trok, overstroomd van volk; de stedeling verliet zijne bezigheid, de landman huis en hof, de maaiers legde de zeissen bij het koren en de houthakker de bijl bij den boom. Iedereen kwam er naar zien; geen oud wijf, geen kind bleef te huis.
De herdersknapen, die achter de ossen en paarden loopen, de houthakker in het bosch, ja, zelfs de staljongen, zijn allen altijd "bien ganté." Waar zich de eene Lette aan een anderen verhuurt, daar wordt telkens het aantal der te leveren handschoenen vastgesteld, vier paar 's jaars voor den ganzenhoeder, acht paar voor den eersten knecht enz.
Op zekeren dag kreeg Visu een bezoek van een ouden priester, die aldus tot hem sprak: "Brave houthakker, ik ben bang, dat gij nooit bidt." Visu antwoordde: "Als gij een vrouw en een groot gezin had te onderhouden, zoudt gij ook geen tijd hebben te bidden."
»Een jager," voegde Michel Ardan er bij. »Een jager? ja," antwoordde de houthakker. »Is het lang geleden?" »Bijna een uur." »Te laat!" riep Maston uit. »En hebt gij geweerschoten gehoord?" vroeg Michel Ardan. »Neen." »Geen enkel?" »Geen enkel. De jager schijnt platzak thuis te zullen komen." »Wat nu?" zei Maston. »Het bosch ingaan, op gevaar af een schot te krijgen, dat niet voor ons bestemd is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek