Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Ook Aelbert en Marten sprongen op en ijlden naar hem toe, en de Vrijbuiters stonden in de grootste verbazing hem aan te staren. Maar vreugde tintelde in hun oog, en een blijde glimlach plooide hunne lippen. »'t Oude Hoen!" riep Claes Kees Symensen verheugd uit. »God lof! Hij is het gevaar ontkomen!" En van alle kanten klonk het: »Godlof! Godlof! Hij leeft, en is het gevaar ontkomen!"
Zij brachten het bootje over den Westzaner Overtoom, zonder Jan Slob te wekken, die in diepe rust lag, en bereikten in den vroegen morgen de hoeve van 't Oude Hoen. Met een gelukkigen glimlach op het gelaat stapten zij aan wal en traden de hoeve binnen, waar Geerte, Aelberts moeder, hen met een kreet van vreugde ontving.
't Waren mannen in boersche kleeding, maar hunne gelaatstrekken teekenden zoowel vastberadenheid als moed, schranderheid als list. Bij de binnenkomst van Marten keken zij verwonderd op, en 't Oude Hoen, die tegenover Geerte, zijne vrouw, voor het raam aan de tafel zat, riep uit: »Wel, wie komt daar binnenstappen? Dat is zoowaar Marten Florisz! Kom nader, neef.
»Ik zie mannen naderen, dwars door het land," riep 't Jonge Hoen plotseling uit. »Zij hebben polsstokken bij zich, en springen over de slooten. Weldra zullen wij dus weten, wat er ginds gebeurt." »Ja, ik zie ze ook!" zei Cleynsorg. »'t Moeten vluchtelingen zijn!" Met spanning werd de nadering dier mannen tegemoet gezien. 't Jonge Hoen stapte in de boot, en riep Marten toe: »Ga je meê?
Daarna gebood hij de krijgsknechten van wal te steken, en voegde hun toe: »Mannen, ziehier drie dappere Vrijbuiters, die zich op verlangen van Uw Overste naar ons kamp begeven. Vergeet niet, dat Uw leven borg is voor het hunne." Onder den tocht voerde de Hopman een druk gesprek met 't Hoen, en Marten zei zacht tot zijn vriend: »Geloof jij, dat er verraad in het spel is?"
Ook moet de grootte der pannen steeds in eene juiste verhouding staan tot de hoeveelheid die men gereed heeft te maken, iets dat vooral bij vleeschgeregten van het hoogste belang is; want als men een klein stukje vleesch, een hoen of iets dergelijks, in eene groote pan wilde braden, zou men met zekerheid kunnen voorzien dat de proef niet zou gelukken.
Om Godswil, help!" klonk het hun toe, en het gejammer der kinderen maakte hun het bloed aan 't koken. »Legt aan wal!" beval 't Oude Hoen, en op 't volgende oogenblik schuurden de booten tegen den oever.
't Jonge Hoen stond op, om beter en verder te kunnen zien. Plotseling riep hij uit: »Zij worden achtervolgd door de Spekken! Roeien, mannen, zoo snel je kunt, opdat wij niet te laat komen! Zeker denken die roovers, dat de menschen nog geld of kostbaarheden met zich medevoeren..." De Vrijbuiters spanden al hunne krachten in, en de booten vlogen pijlsnel door het water.
De genoemde Vrijbuiters hebben werkelijk geleefd en hunne daden zijn naar waarheid beschreven. Hetzelfde mag ik beweren van den tocht van 't Hoen naar den Heer De Liques, den edelen Spanjaard, die later op zoo ridderlijke wijze zijn eerewoord tegenover den eenvoudigen Vrijbuiter inloste.
"Welzoo, het wordt dus een winterbuitenpartij met dames en vuurwerk op het ijs?" lacht de bootsman. Zonder hem met een antwoord te verwaardigen, gaat 't Hoen heen en koopt voor iederen man, die er mee weet om te gaan, een paar Friesche schaatsen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek