United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar welhaast hief hij het hoofd op, en terwijl een half ernstige en half schertsende glimlach op zijn gelaat zweefde, zeide hij: "Ik weet niet, Frans, maar in mij is het denkbeeld ontstaan, dat ik misschien u gelukkig zou kunnen maken. Wat is die Theodoor voor een kerel? Nu spreek, ik bid u." "Theodoor is de zoon van den gemeente-secretaris. Goed of kwaad weet ik van hem niet veel te zeggen."
Als een vrouw, die, met genietende oogen, haar hoofd opheft tot haar man, om bezien en gekust en gestreeld te worden, hief Mathilde haar hoofd naar den nacht. En de nachtwind drukte zich tegen haar borst, gleed langs haar hals en haar wangen, kuste haar mond. De sterrenhemel, zacht en goud, daalde neêr, bescheen haar witte gezicht met stille glansen.
Toen hoorde zij plotseling iets dat klonk als een half verstikte kreet uit de slaapkamer toen hief zij haar samengeknepen handen in de hoogte en gilde luid: "God, neen, het kind niet! O, het kind niet! Red mijn kind!" Toen zonk zij met de handen vóór haar aangezicht op de sofa neer.
Toen riep dezelfde luide stem, die werda! geroepen had: "Verwijdert u!" Bleek, verwilderd, met oogen die door de akelige vlammen van den waanzin verlicht werden, hief de heer Mabeuf de vlag boven zijn hoofd en herhaalde: "Leve de republiek!" "Vuur!" riep de stem. Een tweede salvo, een schrootvuur gelijkende, werd tegen de barricade gelost.
Zult gij mijne kinderen redden?" De geneesheer hief haar haastig van den grond op, en in zijne ontroering bracht hij zijnen arm om haren hals, alsof hij haar een teeken van liefde wilde geven, maar hij was door hevig medelijden buiten zich zelven.
Op mijn leeftijd is geluk doodelijk...... Maak geen gedruisch...... Het is mij alsof mijn lichaam heel licht ware geworden; ik voel mijne armen of beenen niet meer". Ontsteld hief Babet zich overeind, om oom Lazare te zien. Ik knielde naast hem neer, hem vol bezorgdheid aanstarende. Hijzelf glimlachte en hernam: "Maak u niet ongerust.
Uit de plooien van zijn gewaad haalde Ben-Hur den brief van Malluch te voorschijn. Balthasar strekte er de hand naar uit en las hem hardop. Toen hief hij zijne oogen dankend op naar den hemel. Hij deed geen vragen, maar twijfelde ook niet. Hoe goed zijt gij voor mij geweest, o God, zeide hij.
"Ziezoo!" zei hij, terwijl hij het dier van den palingsteker losmaakte. "Dat is er een, die er wezen mag. Nu geloof ik, dat we zooveel hebben, dat we wel naar huis kunnen gaan." Maar zijn metgezel hief de riemen niet op. Hij zat rond te kijken. "'t Is zoo mooi hier op 't meer vanavond," zei hij. En dat was het ook.
Toen het viooltje wakker werd, en haar vriendje nog bij zich vond, en het dennelied hoorde, hief ze haar teer-blauw kopje vol gedachten naar de dennen, en zag op in heerlijke dankbaarheid, waar de nieuwe dag kwam tusschen hun kruinen. Ze durfde niet het eerst te spreken, en wachtte tot de kikker iets zeggen zou.
Toen zij den brief vóór mij op de tafel legde, hief ik mijn hoofd uit mijne handen, en staarde met mijne betraande oogen verwilderd tot haar op. Zij keek mij lang en sterk aan, met eenen zonderlingen blik. »Scheelt er iets aan, meneer Heise?" vroeg zij zacht.... Ik bracht de hand aan mijne keel, die mij als toegenepen zat.