Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 juni 2025


Ik moest als 't ware met mijn ooren visschen en al mijn verstand bijna in mijn handen hebben klaar om gauw en krachtig op te halen, als het juiste oogenblik gekomen was na een uur lang vergeefsch ingooien. De helft van den tijd zag je den visch niet eens, hoorde je alleen den harden plons, als hij met de vlieg naar beneden schoot dat het water wielde.

Geen die met harden grijns in 't eigen hart De sprankelen vertrad van liefde en hoop, Tot daar die bittere asch bleef van een ziel Die door zichzelf verteerd is, en de ellendge Gelijk een vampier onder 't menschdom kroop, Alles besmettend met zijn leelke kwaal.

Ik was nog geen honderd schreden verder of onbetwistbare bewijzen vertoonden zich aan mijn oog. Dat moest ook zoo wezen, want in het silurische tijdvak bevatten de zeeën meer dan vijftien honderd plant- en diersoorten. Mijne aan den harden lavagrond gewende voeten betraden eensklaps een uit overblijfselen van planten en schelpen bestaand stof.

De Negers hebben my gezegd, maar ik heb het niet gezien, dat hy met zyn staart een zeer harden slag kan geven. Ik moet niet met stilzwygen voorbygaan, een halfslachtig dier, het welk de Negers ook dien zelfden avond doodden, en door hen Cabiai genoemd word. Het is een zoort van water-varken, van de zelfde gedaante, als het land-dier van dien naam.

Hij nam de pin en dreef die zwaren hamer in Brammert's voorhoofd, ver in zijn hersenen, dat de reuzenkop geklonken werd op den harden bodem. Geen pijn was er op zijn gezicht, de glimlach van vrede bleef. Het geluk was in hem, de laatste seconde van zijn leven. Er was een vrouw, die bij het eerste lichten van den dag om hem weende.

Want op de grachten was 't stil, de enkele voorbijgaande menschen spraken met gedempte stemmen, zonder luidruchtigheid of harden lach.... Uren kon hij zoo blijven loopen langs de wijde wegen van de stad, tot de hemel al lang zwart was en de maan opkwam, heilig mysterie van koel groen licht in den diepen nacht....

Een gezang stemde weêr samen met het gebruis der guitarra, en de vreemdeling peinsde er over, hoe mooi het was dat dit mooiste leven van een doodgegaan volk, van een uiteengejaagde populatie, van een samenleving tot nomaden verbrokkeld en toen gestorven, als een camée gesneden, in harden steen bewaard, gegrift bleef in de logge stof, in de trage bevatting van een vijandig volk.

De belegerden waren thans geheel ongedekt aan het vuur der vijanden blootgesteld, en het maken van nieuwe sneeuwballen, of zooals zij zeiden het gieten van nieuwe kogels was hun zoo goed als onmogelijk geworden, omdat de sneeuw, waarop zij stonden, door de soldaten als het ware tot een harden koek was vastgestampt. Met hunne schoppen moesten zij de sneeuw omspitten om kogels te kunnen gieten.

Maar gij kunt ze gerust aannemen; er kleeft niets aan dan mijn eigen zweet en bloed. Ze zijn zuur verdiend, maar eerlijk; althans als mijn beroep in uwe ooren geen al te harden klank heeft." "Ik weet niet welk beroep gij uitoefent; gij ziet er uit als een piqueur." "Ik ben kunstrijder!

Soms gaf hij hem van achteren met zijn vlakke hand een harden klap op de sporten. "Au," zei Jantje, want het deed hem pijn, en hij likte zijne hand af, omdat de pijn daardoor gauwer beter werd. Toen zette de hit het op een loopen. Met twee handen had Jantje de leuning te pakken, en hij hobbelde op en neer.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek