Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 november 2025
Harbert nam het pad, dat naar het bebouwde gedeelte van het eiland leidde, terwijl de zeeman en de reporter het bosch ingingen. Menig zwijn sprong voor hunne voeten op en die dieren, die bijzonder vlug waren, schenen er niets op gesteld, dat men hen naderde.
"En dat wij wel naar Pomotou kunnen gaan," voegde Harbert er bij, "nu wij eenmaal op het eiland Tabor geweest zijn." "Ik zeg geen neen," antwoordde Pencroff, die altijd een beslissende stem had in de zaken die zijn vak betroffen, "ik zeg geen neen, hoewel het volstrekt niet hetzelfde is om naar een dichtbijzijnde of verafgelegen plaats over te steken!
Hij koos een gedeelte van het strand dat door de afnemende zee volkomen waterpas geworden was, en stak er een stok van zes voet lang loodrecht in. Harbert begreep toen hoe de ingenieur te werk zou gaan om den doorgang van de zon door den meridiaan te bepalen.
Het reuzensoort met lang haar; maar als ik mij niet vergis, bestaan er zwarte en roode kangaroes, rots- en rattenkangaroes, die allen gemakkelijker te vangen zijn. Men heeft een twaalftal soorten...." "Harbert," antwoordde de zeeman ernstig, "er bestaat voor mij slechts een soort van kangaroe, de "kangaroe aan het spit gebraden", en juist dien zullen wij van avond missen."
Nab, Harbert en de matroos waren reeds in den top van den boom en spanden al hun krachten in om den grooten luchtballon er uit te rukken. Dit duurde langer dan twee uren, en niet alleen het omkleedsel met zijn klep, veeren, zijn koperen beslag, maar het net, dat is te zeggen, een zeer groote warboel van touwen en koorden, het anker van den ballon, alles lag op den grond.
"Het is een goed denkbeeld," zeide de correspondent, "Maar zoudt gij den top van die reuzenboomen kunnen bereiken?" "Ik kan het in elk geval beproeven," gaf Harbert ten antwoord. De vlugge en behendige knaap was in een oogwenk op de eerste takken, en spoedig was hij in den top.
"En toch," merkte Harbert op, "zijn wij nu juist in den tijd dat de walvischvaarders gewoonlijk hunne vaartuigen naar het zuidelijk gedeelte van de Stille Zee richten. Ik geloof werkelijk dat er geen zee zoo verlaten is als deze." "Zij is niet zoo geheel verlaten!" antwoordde Pencroff. "Hoe meent gij dat?" vroeg de correspondent. "Maar wij zijn er toch.
Hij had eenig voedsel gebruikt. Er kwam weder kleur op zijn bleeke wangen en zijn oogen stonden weder helder. Hij sprak nu en dan met zijn vrienden, ondanks de pogingen van Pencroff, die onophoudelijk tot hem sprak, om hem zelven het spreken te beletten en die hem de onmogelijkste verhalen vertelde. Harbert had ook naar Ayrton gevraagd, daar hij verwonderd was dezen niet in de kraal te zien.
"Maar, mijnheer Cyrus," zeide Harbert, "waarom schijnt het eiland Lincoln aan deze algemeene wet te ontkomen?" "Dat is moeilijk te verklaren," antwoordde de ingenieur. "Ik voor mij zoek de oorzaak van deze uitzondering in de ligging van het eiland op het zuidelijk halfrond, dat, zooals gij weet, kouder is dan het noordelijk halfrond."
De twee jagers waren in zuidwestelijke richting het bosch binnengedrongen, toen de correspondent, die een vijftig passen voor Harbert liep, bij een plaats kwam, waar de boomen minder dicht bij elkander stonden en eenige zonnestralen doorlieten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek