Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juli 2025


Wij waren verstomd; ons hart klopte hoorbaar bij het gezicht van die als 't ware op heeter daad betrapte schipbreuk, welke om zoo te zeggen in hare laatste oogenblikken gephotographeerd was! Ik zag reeds vreeselijk groote haaien met vurig oog naderen, zeker aangelokt door die lekkernij van menschenvleesch.

Dat heb ik niet gezegd, Duclari! Neen, jy hebt dat niet gezegd, maar ik zeg het na al wat je my van hem verteld hebt. Ik noem iemand die in 't water springt om een hond te redden van de haaien, een gek. Nu ja, verstandig is 't zeker niet. Maar ... En, hoor eens, dat versje tegen den generaal Vandamme ... 't kwam niet te-pas! 't Was geestig ... Tot je dienst!

Terwijl zij dit deden, ontkwam de beangste moeder, die op den door haar gevolgden weg een bloedig spoor achterliet." Terecht duidt Linnaeus den Zwaardvisch aan met den naam: "Tiran en pijniger van de Walvisschen en Robben." De Haaien en alle andere Zee-roofdieren staan in roofzucht bij hem achter.

Kees moet op je passen, dat je niet voor de haaien gaat, liefie. Of je niet denkt dat we van avond weer slechter weer krijgen?

Een eind buiten Setuval, tegenover Coïmbra bij kaap Espichel, in het diepe water, waar veel haaien zich ophouden, doet de koning op zijn jacht Amelia aan de vischvangst, een genoegen, dat voor hem te grooter is, daar hij er wetenschappelijke studiën mee vereenigt.

Vreemd was het schouwspel die zwarten, met het schitterend wit hunner oogen en hunne witte tanden, juichende, lachende, schreeuwende, te midden van tallooze haaien, de meest verslindende der zeemonsters, als 't ware levende in een soort van wapenstilstand, slechts noodzakelijk gedurende de tegenwoordigheid van een derde voorwerp.

Vroeg in den morgen luidde de oude vrouw eene groote klok. Toen kwamen van alle kanten allerlei dieren aanzwemmen; het water bruiste en golfde van wonder en geweld. Haaien en walvisschen en kabeljauwen: alle vroegen, wat de koningin beliefde. "Is er iemand onder jullie," vroeg de koningin, "die den weg weet naar het paleis, dat ten oosten van de zon en ten noorden van de aarde ligt?"

In de nabijheid der baaien en inhammen worden eene menigte haaien gevonden; de inlanders vangen die visschen met een lijn of met de harpoen. Dikwijls laten zij, om de haaien te lokken, hun arm of hun been buiten hun vaartuig in het water hangen, terwijl zij met de andere hand een strop gereed houden, dien zij met groote behendigheid om het zeemonster werpen, dat zij vervolgens harpoeneeren.

Ook maakten wij er een vaste gewoonte van om er nog een paar boven op te nemen telkens als de dooden overboord werden gezet, voor de haaien die overal om ons heen zwommen. Dat duurde zoo een week lang, en toen raakte de whisky op. En dat was maar goed ook, want anders was ik er nu niet meer.

Twaalf voet lange haaien, door duikers in deze zee zoo gevreesd, wedijverden met hen in snelheid; zeevisschen, bekend om den fijnen reuk; goudvisschen, prachtige steuren, schoten langs ons glas, en raakten het somwijlen aan. Ik geloof, dat toen wij de Adriatische Zee voorbijvoeren, ik ook twee of drie potvisschen heb gezien.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek