Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Voor alles toonde hij haar met vele woorden aan, hoezeer de duivel een vijand is van God den Heer en daarna gaf hij haar te verstaan, dat men hiermee den grootsten dienst deed aan God den duivel naar de hel terug te jagen, waartoe God hem verdoemd had. Het meisje vroeg hem, hoe hij dit deed.

Maar dit gesprek met Eve was geweest als de eerste stap op een hellend vlak, waarop men zich niet meer kan omwenden ... Eene helderheid van denken klaarde er na in zijn brein op, als waren zijne hersenen spiegels of kristal, waarin zijne denkbeelden zich als in veel hel licht weerkaatsten.

Dat was vreeselijk om aan te hooren, en hij zei dit op zulk een toon van overtuiging; hij beschreef hun de hel als een verpeste plaats, waarheen al het ontuig uit de geheele wereld samenvloeit, daar was geen andere lucht, dan de heete brandende zwavelvlam, daar was geen grond, zij de boozen zonken en zonken al dieper en dieper bij een eeuwig stilzwijgen!

De Hel van Plogoff is een gat, waar het gevaarlijk zou zijn in te storten; de roode wanden van de kloof zouden nergens den val breken, en de zee daarbeneden met haar golven en haar schuim en haar donderend geweld doet denken aan een troep wilde beesten, opgesloten in een te enge ruimte, wier woede naar een prooi verlangt.

Voor ditmaal was men dus met den schrik vrijgekomen; maar de luitenant had bij alle duivels uit de hel gezworen, dat als hij nog eens gezonden werd de Scholtianen er anders van lusten zouden. Op tweeërlei wijze hielpen dus de vijanden de gemeente der Afgescheidenen te Bunschoten zich uitbreiden: door vrome godsdienstoefeningen en door barbaarsche vervolging.

"De brand," zeide Joe..... "Wie kan....." Op dit oogenblik brak onder het hel verlichte gebladerte een gehuil uit. "O! de wilden," riep Joe uit, "zij hebben het woud in brand gestoken om ons des te zekerder te verbranden." "De Talibas de marabouts van Al-Hadji zonder twijfel," zeide de doctor.

HERMIA. Ontvang als troost, dat hij mij nooit meer ziet, Daar ik van hier met mijn Lysander vlied. O, vóór den tijd, dat ik Lysander zag, Was mij Athene een Paradijs; maar, ach! Sinds zijn betoovring mijn gemoed regeert, Heeft die den hemel in een hel verkeerd!

Toen de ochtend stil was als een heilig water, trad hij de kamer waar de meublen bruin ware' in, de lucht hel, het stof roerde niet. Het goud stroomde buiten al door de straten, en langs de wolken zeer wijd heengestrekt. Zoo stil als een jonkvrouw de eerste droomen der liefde waarneemt, duizelde hem om 't hoofd: De arbeiders beklimmen de ochtendhoogten.

Ik riep den dood aan en de machten der duisternis. Ik meende, dat de pijnigingen der hel zaligheid moesten zijn bij wat ik leed. "o Smart! Toen werdt gij mijn vriendin. Waarom zou ik u niet liefhebben, zooals men de schoone, strenge vrouwen liefheeft, wier liefde moeilijk te winnen, maar die warmer zijn dan andere?" Zoo speelde die arme mysticus!

Hij opende de kist van ivoor en ebbenhout en vond een zilveren kist. Hij opende de zilveren kist en vond een gouden kist. Hij opende de gouden kist en vond het Boek van Thot. Hij opende het Boek en las een bladzijde en opeens had hij den hemel, de aarde, de hel, de bergen en de zee betooverd en hij verstond de taal van vogels, visschen en andere dieren.