Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
En vier achtereenvolgende schoten troffen vier Talibas, die vielen te midden van de razende kreten der bende.
"De brand," zeide Joe..... "Wie kan....." Op dit oogenblik brak onder het hel verlichte gebladerte een gehuil uit. "O! de wilden," riep Joe uit, "zij hebben het woud in brand gestoken om ons des te zekerder te verbranden." "De Talibas de marabouts van Al-Hadji zonder twijfel," zeide de doctor.
Het schuitje, dat bijna den grond raakte, steeg in de hoogte, te midden der kreten van de Talibas; maar een half uur later daalde de Victoria weder snel; het gas ontsnapte door de poriën van het omkleedsel.
"Werp onzen brandewijn weg, Joe," zeide de doctor, "onze instrumenten, alles wat eenige zwaarte heeft, en ons laatste anker, omdat het noodig is." Joe rukte de barometers en thermometers los, maar dat beteekende weinig, en de ballon, die een oogenblik steeg, daalde weldra weder. De Talibas snelden hem na en waren slechts tweehonderd schreden van hem af. "Werp de twee geweren weg," beval de doctor.
Op dit oogenblik verscheen de bende der Talibas in het noorden, men hoorde kreten en den galop hunner pijlsnel rijdende paarden. "In twintig minuten zullen zij hier zijn," zeide Kennedy. "Gras! gras! Joe, in tien minuten zullen wij in de lucht zijn." "Daar, mijnheer." De Victoria was voor twee derde gevuld. "Mijne vrienden, laten wij ons aan het net vasthechten, zooals wij reeds hebben gedaan."
Vreeslijke kreten weergalmden in het woud, met hevige losbrandingen; de ballon ging met behulp van een luchtstroom naar het westen. Het was vier uur des morgens. De Talibas. De vervolging. Een verwoest land. De Victoria daalt. De laatste mondbehoeften. De sprongen van den Victoria. Verdediging met geweerschoten. De wind wakkert aan. De rivier Senegal. De watervallen van Gouina. De heete lucht.
De doctor raadpleegde den barometer en begreep de oorzaak van dit gehuil. "Wij dalen," zeide Kennedy. "Ja," antwoordde Ferguson. "Duivels!" dacht Joe. Na een kwartier was het schuitje geene 150 voet meer van den grond, maar de wind stak meer op. De Talibas spoorden hunne paarden aan en weldra barstten er geweerschoten los.
Hij bemerkte dat de ballon merkbaar daalde; sedert zijn vertrek had hij reeds meer dan 300 voet verloren en de Senegal moest nog een twaalftal mijlen verwijderd zijn; met hunne tegenwoordige snelheid, moesten zij nog op drie uren reis rekenen. Op dit oogenblik werd hunne oplettendheid opgewekt door nieuwe kreten; de Talibas zetten hunne paarden meer aan.
"Zij zijn het wel," zeide de doctor, "de wreede Talibas! de woeste marabouts van Al-Hadji! Ik zou liever in het midden van een woud, omringd door een troep wilde dieren willen wezen, dan in handen dezer bandieten te vallen." "Zij zien er niet zeer inschikkelijk uit," zeide Kennedy, "en het zijn stevige knapen." "Gelukkig vliegen die beesten niet," antwoordde Joe, "dat is altoos iets."
"Het is in orde," antwoordde de jager. Na tien minuten gaven eenige schokken aan den ballon de neiging te kennen om te rijzen. De Talibas naderden, zij waren nauwlijks 500 schreden van hen af. "Houdt u goed vast," zeide Ferguson. "Vrees niet, meester." En met den voet stootte de doctor eene nieuwe hoeveelheid gras bij den reeds brandenden hoop.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek