meublen

Bijgewerkt: 6 mei 2025

Zij, bukkend, de heupen omhoog in den tuimel der rokken, begon zacht te vegen. "Doe 'k je nou 'n plezier?", lachte ze kinderlijk. "Of je", zei hij: "licht dat me meublen bederven als ze staan in de stof!" Zij lachten beiden. Er was niets in de klein-lage kamer dan 'n bedstee met 'n simpel matras, 'n stoel en 'n kist met 'n kom. Maar zijn lach duurde niet lang. 't Kind sprong z'n schoot af.

Herman Heijermans - Diamantstad

Toen de ochtend stil was als een heilig water, trad hij de kamer waar de meublen bruin ware' in, de lucht hel, het stof roerde niet. Het goud stroomde buiten al door de straten, en langs de wolken zeer wijd heengestrekt. Zoo stil als een jonkvrouw de eerste droomen der liefde waarneemt, duizelde hem om 't hoofd: De arbeiders beklimmen de ochtendhoogten.

Herman Gorter - Een klein heldendicht