Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
En dit was het antwoord: "Geen man mag aan Goudvreugdes blanken boezem rusten als Dagdrager alleen: lang reeds verbeidt zij haar bruidegom. Toen sprak de vreemdeling: "Rukt open de deuren, wijd open de poort! Dagdrager is gekomen. Ga, ik wil weten of Goudvreugde verlangende is naar mijn liefde." Veelwijze ging naar binnen en zeide: "Goudvreugde, een man is gekomen, zie zelf den gast.
Zooals naar de voorstelling der oude Germanen het goud ontsproten is uit het water, zoo is ook het graan, het aardegoud, een product van het waterrijk. Men denke o. a. aan den goudroof van Loge in de beek van Andwari, zooals de Siegfriedsage dien verhaalt, aan Gerda, die dezelfde is als Goudvreugde, de aan graan-goud rijke aarde, die de dochter en gevangene van Hymir heet.
Hem antwoordde Skirnir: "Bloesemenland, dat wij beiden kennen, is een windstil woud: daar zal na negen nachten Gerda vol vreugde de vrouw zijn van Freyer." Toen zeide Freyer: "Lang is de nacht, lang zijn twee nachten, dringend de drang naar den derde. Zoo dikwijls dacht ik een maand nog minder lang dan, wachtend, verlangend, een halve nacht is." Hoe Dagdrager Goudvreugde verwierf
De honden likken zijn handen, wagenwijd open vloog de poort. Mij dunkt dat Dagdrager er is." Goudvreugde stond op en zeide: "Aan de galg zullen gulzige gieren uitpikken beide uw oogen, als ge het liegt, dat de lang verwachte mijn zaal bezoekt." Toen ging zij naar buiten en vroeg aan den vreemde: "Vanwaar zijt ge gekomen? Langs welken weg? Hoe noemt men u bij de uwen?
Uw naam en uw afkomst zullen mij zeggen, of voor u ik bestemd ben als bruid." Ten antwoord sprak de vreemde: "Dagdrager ben ik. Langs windkoude wegen kwam Zonneberts zoon. Der Norne beschikking kan ook met listen niemand ontloopen." Goudvreugde weende: "Heil, mijn liefde, wees welkom, ik kus u ten groet. Vervulling vond mijn verlangen.
Waarom roept gij uw moeder uit de rust van haar graf? Lang reeds heb ik de wereld van licht verlaten." Toen vertelde Dagdrager haar, dat hij gekomen was om de plaats te weten, waar zijn geliefde Goudvreugde was, die hij zoo vurig verlangde weder te vinden. Groeikracht sprak tot hem: "Wel ver gaan de verlangens der menschen!
En lang is de weg, die naar Goudvreugde leidt, groot zijn de moeielijkheden, die gij te gemoet gaat." Dagdrager smeekte zijn moeder, dat zij hem dan reddende runen geven, en zegenende tooverzangen over hem zingen zou. "Moeder," zoo bad hij, "help uw zwakken zoon, kom uw machteloos kind te hulp. Ik ben nog zoo jong voor dien moeilijken tocht, alléén zou ik mijn doel niet kunnen bereiken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek