United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !


De helden richtten toen hunne paarden huiswaarts, en enkel aan Goedroen openbaarde Sigurd het geheim van haars broeders vrijage, en hij gaf haar den noodlottigen ring, weinig verdacht op de vele ellende die hij zou veroorzaken. De komst van Brunhild.

Toen zeide Goedroen: "Zoo verheven was Siegfried boven Gibichs zonen, als een boom boven het gras, als een volwassen hert onder kleinwild, als gloeiend goud tusschen het grauwe zilver. Broeders misgunden mij zulk een vriend, die alle anderen overtrof. Zij konden niet slapen, niet strijden van nijd, vóór Siegfried gedood was." Toen kwamen er mannen, die droegen Siegfrieds lijk.

Wel gaven wij nog aan de mannen gouden ringen mede, opdat zij zwijgen zouden, maar zij reden spoedig naar huis terug en verhaalden er alles. Alleen Goedroen hoorde er niets van, en het ware voor haar van belang geweest het te weten. Toen zond Atli boden naar het hof der Gibichungen om hen tot zich te noodigen. En dezen gingen bij mijn broeder op bezoek en zij reden op goudhoevige hengsten.

En hij zeide dit toen aan den koning. De koning liet Randwer ophangen en Zwaanhilde door paarden vertrappen. Den volgenden dag hoorde Goedroen deze droevige daad: als menschen ontwaken worden weer al hunne zorgen wakker. Zij spoorde haar zonen aan om wraak te nemen en zeide: "Blijft gij daar liggen en uw leven verslapen? Hebt gij nog niet genoeg van uw vroolijk gepraat?

De tijd verliep, en Atli vroeg de vervulling van zijn belofte, waarom de Niblungbroeders, met hun moeder Grimhild, de lang afwezige prinses gingen zoeken, en met behulp van den tooverdrank dien Grimhild had klaar gemaakt, slaagden zij er in Goedroen over te halen de kleine Swanhild in Denemarken te laten en de vrouw van Atli te worden in het land der Hunnen.

Een groote houtstapel werd opgericht, waarheen kostbare behangsels, versche bloemen en schitterende wapenen werden gebracht, zooals de gewoonte was bij de begrafenis van een vorst en toen deze droeve toebereidselen plaats vonden, was Goedroen het voorwerp van de teedere bezorgdheid der vrouwen, die, vreezend dat haar hart zou breken, de sluizen harer tranen trachtten te openen door haar de bittere smarten te vertellen, die zij hadden gekend, terwijl een haar verhaalde hoe ook zij alles had verloren wat haar dierbaar was.

Goedroen antwoordde hem: "Van dolken droomen wijst op vuur en de toorn van een vrouw op groote vreugde. Misschien moet ik u eens een wonde uitbranden om uw leed te verlichten." Atli zeide tot haar: "Er vlogen valken van mijn vuist naar Hella, uitgehongerd. En ik droomde, dat ik hun harten at, die schuimden van bloed en bereid waren met honig.

Goedroen, een van de oorlogsmeisjes, werd zoo getroffen door den moed dien Helgi ten toon spreidde, dat zij hem openlijk zocht en beloofde zijn vrouw te zullen worden. Slechts een van het Hundinggeslacht, Dag, bleef in leven, en hij mocht vrij uitgaan, nadat hij beloofd had geen poging te zullen doen om den dood zijner bloedverwanten te wreken.

Goudrand sloeg het kleed terug, dat Siegfrieds lijk bedekte en legde het hoofd op Goedroens knieën en zeide: "Zie, dat is uw geliefde. Omhels hem nu en kus zijn lippen, alsof de koning nog in leven was." Goedroen zag op en aanschouwde het hoofd van haar man, dat met bloed was bedekt, en zijn lichtende oogen, die waren gebroken en zijn borst, die door het sterke staal doorstooten was.

En zij plaagde mij, omdat zij mijn schoonheid benijdde, en sloeg mij vaak met vele slagen." Goedroen zat, vol gramschap om Siegfrieds dood en gedrukt onder het leed, bij het lijk van haar geliefde, maar weenen kon Goedroen niet. Toen sprak Goudrand, de dochter van een koning: "Gij kunt een jonge vrouw het leed niet verzachten."