United States or Christmas Island ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Zeker, grootmama, ik zal gaan," zeide Army beleefd maar koel, "zoodra gij het verkiest." Zij stond op; haar trotsch gelaat gloeide en om den mond plooide zich een eigenaardige, hoogmoedige trek; nooit was de overeenkomst tusschen grootmoeder en kleinkind meer in het oog vallend geweest.
Hy gloeide van onverzadelyke eerzucht die hem alle gewone onderscheiding in 't maatschappelyk leven, als nietig deed voorkomen, en toch stelde hy zyn grootst geluk in een kalm huiselyk vergeten leven.
Ja, zei de moeder, handig is ze-n-als 'n weerliggie! Is er niet wat van je stuk, pater? Stuur 't maar gerust hier! Wouter gloeide. Waren 't dan in-godsnaam maar halskraagjes, kousen, of ... vesten, of ... ziedaar als 't dan volstrekt iets wezen moest van verdrietigen aard al was 't dan maar 'n bovenbroek! ... stuur 't maar hier, pater, want al is onze Fem er niet ... Wáár zou ze wezen?
Spoedig na het avondeten ging de tsaar naar zijn nauwe en veel verdiepingen tellende tchardack, en de tsarina trok zich terug in haar toren. Men kon zien, hoe de berg Yastrebatz plotseling gloeide, alsof hij in brand stond en hoe uit de vlammen de Zmay over de effen vlakte van Kroushevo recht op den toren van de tsarina toevloog.
Ik heb nu niets meer om voor te leven dan mijne wraak. Vaarwel. Bij den uitgang keerde hij zich om en zeide eenvoudig: Ik dank u beiden. De vrede Gods vergezelle u, zeide de koopman. Esther kon niet spreken, zij snikte luid. En zoo vertrok hij. Nauwelijks was Ben-Hur de kamer uit, of Simonides scheen als uit den slaap te ontwaken. Zijn gelaat gloeide, zijn sombere oogen schoten vuur.
De hemel, waaraan hier en daar nog een enkele bleeke ster te zien was, scheen nu hooger geworden te zijn; in het oosten gloeide het morgenrood hel op. Een frissche, doordringende bries woei uit het westen en een lichte nevel steeg als damp boven de bruischende rivier op.
Het gloeide in dezen hoop van ijvergloed, van woede, Van wraakzucht die in 't hart op stoute ontwerpen broedde; En, zucht voor 't vaderland, voor Huwlijkskoets en kroost, Maakt al wat wapen droeg den wissen dood getroost.
Een ander maal verhaalt men hem van een man, die een geheel gedicht van buiten kent; om dien man te vinden, riep hij de hulp in van Prins Milosch, een held die niet schrijven kon, maar in wiens ziel niettemin het heilige vuur gloeide en die ten volle de waarde en de beteekenis dezer vaderlandsche liederen begreep. De Prins beveelt dat men dien guzlar opspore.
En zij wist, dat zij gedood zou worden als een zoenoffer voor de zonden der rijken tegenover de armen. Gedurende vele jaren hadden de ongelukken zich boven Sicilië opeengehoopt en nu konden ze niet langer tegengehouden worden. Nu begon de Etna zelf te dreigen met een uitbarsting. De zwaveldamp gloeide 's nachts vuurrood en het onderaardsche gerommel werd tot in Diamante gehoord.
Ze bukt zich, neemt z'n donkeren kop tusschen beide handen: "O Juun.... Juun..., wat kan er niet alles gebeuren terwijl jij weg bent!" Dien avond daar 't in de herfstdagen, zoodra de zon onderging, al kil werd in huis stak Elizabeth inplaats van de lamp, het petroleumkacheltje aan, waarin van onderen het vierkante venstertje rood gloeide.
Woord Van De Dag