Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Misschien! Half-soezend zat hij te tobben. Veel geluk had hij in de laatste tijden niet gehad. Het gescharrel van Lowis met Franske, kon hij niet verduwen en steeds ging hij gedrukt onder dien spotnaam van hoorndrager. Openlijk heette hij alleen "de vijg," maar hoe gewoon zijn omgang met de overige roeiers ook was, toch wist hij dat ze hem achterduims bespotten.
Tieldeken! Ja, ik dacht aan Tieldeken van Meylegem, daar bij de wilde draaikolken van den Niagara, op zooveel duizend mijlen afstands! Ik liet mij gaan op mijn gedachten, en een eindeloos gevoel van eenzaamheid en heimwee kwam mij kwellen en ik cijferde de onoverkomelijke ruimte weg en ik zag mij weer bij Tieldeken, in de ouderwetsche herberg, bij het ouderwetsch, poëtisch kerkje. Ik zag haar blozend-frisch gezicht, haar stralende oogen, haar mooi, bruin, krullend haar, haar vriendelijken glimlach. Ik hoorde haar beminnelijke stem, en ik hoorde ook den loggen klompstap van haar vader en de brabbelstem harer moeder, die achter de schenktafel "dreupelfs" ging halen. Ik zag en hoorde alles; al het aardige en lieflijke en ook het tergende en kwellende: haar ontrouw, haar akelig gescharrel met den boerenpummel en nog anderen; en ik zat daar stil over te mijmeren en te peinzen, d
Zij keek Smul niet meer aan, wat Rozeke zeer verbaasde en verheugde, want zij vreesde 't ergste van hun gescharrel en voelde zich, minder dan ooit, bij machte het tegen te gaan; maar niet alleen tegen Smul, ook tegen haar was 't Geluw Meuleken onvriendelijk geworden; en evenals Vaprijsken raasde en lasterde zij achter den rug om, op haar zondagsmiddags-uitgangen in 't dorp.
Onrust,..... Avondschemering,..... nacht! Nieuw daglicht,.... veel pijn,.... gescharrel,.... gerucht in de verte,.... gepraat,.... hondengeblaf;.... 'en nieuwe poging om te ontvluchten,.... vergeefs,.... 'en verschrikkelijk lang monster, met een jas aan en een hoed op, loopende op de achterpooten, een langwerpig ding dat wel van hout en ijzer schijnt te wezen in de voorpooten geklemd,.... 'en vreeselijk bedwelmenden slag op het hoofd,.... een blik om genade naar boven.
Moeder had het onuitvoerbare van haar al te radikale plan al spoedig ingezien, Vaprijsken was tot reden en bedaren gebracht en Smul werd voorloopig met rust gelaten. Zelve was moeder ten slotte voor Rozeke een nieuwe meid gaan zoeken, een van verre; een "uit den bosschen", zei moeder, zoodat ze niets met al 't gescharrel en geknoei der laatste tijden zou te maken hebben.
"Ik denk voor het naast, dat eenigen der onzen opgestaan zijn." "Neen, dat kan het niet wezen. Er moeten zeer, zeer veel menschen op de been zijn naar het gescharrel met de voeten te oordeelen, op zijn minst wel een paar honderd...." Plotseling zweeg hij, want nu werden de overrompelden wakker, en hoorde men hun stemmen. "Verduiveld, er wordt gevochten!" vervolgde Hobble-Frank.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek