Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Niemand wist, waarover de heer peinsde, als hij met gefronst voorhoofd bij de tafel zat. Het bouwen der hoeve ging voort. Eindelijk kwam de dag, dat ze gereed was. Slechter dan ooit speelde Gerard. Met ongeduld beidde hij den avond. Toen hij om tien uur bij de boerderij stond, bemerkte hij tot zijn verwondering, dat ze verlaten was. Hij lag lang uit bij de rivier, hij hoorde zijn hart bonzen.
"Wilt gij werkelijk naar de schouwburg gaan?" vroeg hij bezorgd en deed moeite haar niet aan te zien, opdat haar wegsleepende schoonheid geen invloed op hem zou uitoefenen. "Waarom vraag je dat zoo verschrikt?" antwoordde zij. "Waarom zou ik er niet heengaan?" Zij scheen de beteekenis zijner woorden niet te begrijpen. "Daar is waarlijk geen reden voor!" zeide hij met gefronst voorhoofd.
Willem had dit ook weldra bemerkt; en meer dan eens hadden zijn gefronst voorhoofd, en een zijdelingsche blik, op Beaumont geslagen, zijn innerlijke ontevredenheid te kennen gegeven.
Maar caramba, ze had dan ook aan iedereen verteld, dat Carmen zou dansen, en die had het beloofd ook.... waarom was ze dan gekomen als 't niet was om te dansen?.... En zoo zat zij, de padrona, nu in haar hoek met een onverzettelijk wrokkend gezicht, donker kijkend en het voorhoofd gefronst.
Deze tragische voorspelling, door vrouw en schoonzuster met klem herhaald, gaf tenslotte den doorslag. Onder het razend geloei en gekraak van de barstende bommen, die met toenemend geweld op de geteisterde stad neervielen, bekeek de oude generaal het aardig snoetje van Rikiki, die met hen in den kelder zat verscholen en zijn stugge hart vermurwde. Misschien hadden de bange vrouwen dan toch wel gelijk. Hij keek door een reet van 't keldergat naar buiten in de straat. Zijn wenkbrauwen stonden boos en chagrijnig gefronst, zijn harde mond bromde verwenschingen onder de lange, witte, van verontwaardiging trillende snor. Is d
Dadelijk, Marie, dadelijk! Is de man daar nog? Heeft hij ze bij zich? De oude heer stond op, had geen rust, wilde de oesters zien. Hij volgde Marie naar de deur. Papa is heelmaal opgemonterd, zei Bollekens junior tot de knappe meid. Zij gaf geen antwoord. Zij veegde met een doek het tafeltje schoon en haar mooie wenkbrauwen stonden ietwat gefronst boven haar strak vóór zich uit starende oogen.
De voorstelling van dit laatste verbitterde hem zoozeer, dat hij reeds bij de bloote gedachte daaraan van smart steunde en van plaats in de coupé verwisselde; en nog lang daarna wikkelde hij met een gefronst voorhoofd zijn magere beenen in den donzigen plaid.
Dit diner was minder vroolijk dan het ontbijt. Binnen weinige uren zou de nacht weder aanbreken. De wind wakkerde aan.... Hoe te handelen? Kin-Fo op zijn pagaai geleund, de wenkbrauwen gefronst, ontevredener nog dan wel ongerust over dien hardnekkigen tegenspoed, sprak geen woord. Soun jammerde onophoudelijk en niesde reeds als iemand die door een geduchte verkoudheid bedreigd wordt.
De jonker van Falkenstein verhief zich met vlammende oogen en roode wangen, en sprak met vaste stem: "Mechtilde behoort mij, ze heeft in een plechtig uur beloofd, mij voor eeuwig te zullen toebehooren!" Met gefronst voorhoofd legde de burchtheer de fluisterende gasten het zwijgen op: "Mechtilde behoort den hemel toe en niet jou, knaap. Dezen eed deed de laatste Brömser en hij zal hem ook houden!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek