United States or Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij wees als een patricische wijst. En de reuzige Archigal, instinctmatig gehoorzamend het bevel der hooge vrouw, baande weg tusschen de banken en tafels, de gasten. Genaderd vroeg hij, nederig, toch spotziek, met zijn bassige stem: Wat behaagt u, Amazone, wie nooit Herkules den gordel ontrooven zoû? Zijn jullie van Rome? vroeg Nigrina. Van Neapolis, Hippolyte, schertste de Archigal.
Gasten van ons schip waren er de eerste officier, Murphy en ik; de overigen waren collega's van onzen bevelhebber en enkele andere officieren. Zoodra het dessert was afgenomen, schonk de gastheer mij nog eens in, en verzocht mij het glas te ledigen en dan te gaan kijken, hoe de wind was.
»Nooit zoolang je geen kennis hebt gemaakt met het ongeluk." »Het ongeluk kan mij niet bereiken!" »Zooveel te erger, dan is je kwaal ongeneeslijk!" »O die philosofen!" riep daarop de jongste der gasten uit. »Men moest eigenlijk niet naar ze luisteren. 't Zijn theorieën-fabrikanten. Ze hebben ze van allerlei aard, maar in 't gebruik voldoen ze slecht.
Janssen noodigt de gasten om zijn voorbeeld te volgen, en terwijl het Geldersche echtpaar met hun lepels de soep over den rand van den grooten schotel binnen hunne borden werkt.... aarzelen de Hagenaars; maar volgen ten laatste inderdaad het gegeven voorbeeld.
In de eerste week van Februari nemen we van de Fram de laatste aan boord gebleven honden over, twintig jongen, die nog werden gezoogd. De anderen willen ze wel missen. De temperatuur blijft in de buurt van twintig graden vorst, en met zulke gasten is het onmogelijk, het dek schoon te houden. Het water, dat men erop spoelt, bevriest dadelijk.
Als ik een hoofdstuk afhad, zond ik het naar Dorchester, naar den lithograaf en denzelfden dag ontvang ik de gesteendrukte kopieën van mijn handschrift, om aan ieder der gasten er een te geven.
Ze gaarde de stuivers in den zak van haren netten voorschoot. Vandaar vertrokken de gasten te veldewaard elk naar zijn huis en 't dorp bleef leeg en dood, lijk bij wekedage als ieder in zijn huis en aan 't werk is. Odo en André ontstaken eene laatste pijp en gingen ook hunne wegen korten.
Kindlief, wat ben ik trotsch op je, zeî Jozef! we zullen dansen als razenden, want jij wilt 't om mij, en van-avond, als de menschen wech zijn, zal ik je voeten zoenen, tot je niets geen pijn meer voelt. Je bent goed ... ik hoû van je, ik hoû van je, andwoordde ze, en dadelijk hierna: daar zijn ze eindelijk! Zij hoorde de gasten aankomen. In den gang wandelde een gehuurde knecht.
Al deze aanzienlijke gasten waren uitgenoodigd door roode kaarten, waarop men in mikroskopisch schrift las: »De heer Kin-Fo, van Shang-Haï, brengt zijn nederigen groet aan den heer ..... en smeekt hem nog nederiger ..... met zijn tegenwoordigheid de nederige plechtigheid te willen vereeren ....." enz.
Omziende, bespeurden de gasten door binnenhof en porticus den weg, de bosschen, de verre bergen.... Ter beide zijden van het, tot de zee uitstekende, triclinium openden zich verdere vertrekken. In den hoek, dien de eetzaal met een der kleinere vertrekken maakte, was, buiten op het strand, als een stadium.
Woord Van De Dag