Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Neen, ik geloof, dat ik liever met de wilde ganzen zou rondreizen," had den jongen geantwoord. "Zou je geen lust hebben zoo'n mensch te worden, die ziekten kan genezen?" "Ja, misschien wel." "Zou je geen lust hebben zoo'n mensch te worden, die alles weet, wat er in de wereld gebeurd is, die alle talen spreekt, en zeggen kan welke wegen zon, maan en sterren langs den hemel nemen?"
Er was een roepen en schreeuwen van de eene vlucht naar de andere: "Zoo, zoo! zijn jelui vandaag gekomen?" riepen sommigen. "Ja, dat zijn we," antwoordden de ganzen. "Wat denk jelui van den winter?" "Geen blad aan de boomen en koud water in de meren," klonk het antwoord. Toen de ganzen over een hoeve vlogen, waar tam gevogelte buiten liep, riepen ze: "Hoe heet de hoeve? Hoe heet de hoeve?"
De ganzen en de varkens hebben er burgerschapsrechten; de laatste zijn er in allerlei verscheidenheden. Er zijn witte, zwarte en rossige in allerlei nuances en allerlei grootte, naarmate zij tot het moldavische of servische ras behooren, of moerasvarkens zijn, zooals men zooveel aantreft in de buurt van de Donau.
Windsnel vloog zelf weg met vijftig kraaien, en zei, dat hij gauw terug wezen zou. Maar de eene dag na den anderen ging voorbij, zonder dat de kraaien op 't kraaienveld een glimp van hen te zien kregen. De wilde ganzen waren wakker bij 't eerste krieken van den dag, om te probeeren wat eten te krijgen, eer zij de reis naar Oostgothland begonnen.
"Ik ben het, die Duimelot wordt genoemd, en ik reis rond met de wilde ganzen," zei de jongen. "Heb je nooit van mij gehoord?" "Nu en dan hebben de musschen wel over je getjilpt," zei de hond. "Je schijnt groote dingen te hebben gedaan, zoo klein als je bent." "Tot nu toe gaat het tamelijk goed," zei de jongen. "Maar nu is het met mij gedaan, als je me niet wilt helpen. Een vos zit me op de hielen.
"Neen, kind!" was het antwoord: "maar zeg mij, is er nog geen brief van Ferdinand?" "Neen, papa! die loopt zeker in Twente de ganzen na om een pen te krijgen." "'t Is onbegrijpelijk," hernam mijn vader, terwijl hij, gelijk Suzanna mij naderhand vertelde, bedenkelijk het hoofd schudde en met een angstigen blik opwaarts zag.
De witte ganzerik lag aan het strand op hem te wachten, en de wilde ganzen zouden vandaag naar Oost-Gothland op reis gaan. Zelfs werd hij naar het zuidwesten meêgenomen; dat begreep hij, doordat hij de zon achter zich had.
Toen de jongen die grap hoorde, lachte hij eerst, maar toen kwam een gedachte bij hem op, die hem op eens weer ernstig maakte: "Stel je eens voor, hoeveel grappen je hooren zou, als je met de ganzen meê mocht 't heele land door, heel tot Lapland toe," zei hij in zichzelf. "Nu ik er toch zoo akelig aan toe ben, was zoo'n reis 't beste, wat ik bedenken kon."
't Werd een akelige storm. De wilde ganzen probeerden telkens om te keeren, maar ze konden het niet; ze werden naar den kant van de Oostzee gedreven. De storm had ze al voorbij
De jongen dacht, dat het eigenlijk wel prettig zou zijn, als hij zich niet dadelijk aan zijn ouders hoefde te vertoonen. Hij had niets tegen dat voorstel, en hij wou juist zeggen, dat hij het aannam, toen zij een sterk gedruisch achter zich hoorden. Dat waren de wilde ganzen, die allen te gelijk uit het meer waren gekomen, en 't water van zich af stonden te schudden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek