Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
"Dat zal heel wel gaan; mijn pensioen er bij.... Mocht de freule nu maar besluiten kunnen daar met mij heen te gaan, dan zouden wij al een heel lief leventje kunnen hebben samen. 't Is in die streken nogal goedkoop, en al is het geen kasteel, daar zou nog wel een goede kamer zijn voor de freule." "Dank je hartelijk, brave kapitein! maar zoo is 't niet gemeend.
"Is freule Steinmetz iemand van die kleur? Dat verwondert mij. Ik zou haar voor eene vrouw van de wereld gehouden hebben." "In vele opzigten is zij dat ook; maar hebt gij niet opgemerkt dat zij somtijds geheel en al in den preektoon vervalt? Mij frappeerde het ten minste, dat zij op ik weet niet welk gezegde van u aanstonds eene zedeles liet volgen."
Wie zijn toch die meisjes, welke er zoo lief en innemend uitzien, en welke niemand ten dans vraagt? Wacht daar gaat er toch een heer op af. Neen, hij kiest de mottige freule X. Wat mag toch de reden van zulk eene dwaze handelwijs zijn?
De freule neemt het aan en reikt het over aan haar vader, die ’t nauwkeurig bekijkt en dan den man, die voor hem staat, scherp en oplettend aanziet. „Wanneer vond je dat?”
"Was het ook," zeide de kamenier, nadat zij een poosje zonder te spreken waren voortgewandeld en de Jonkvrouw eenigszins bedaarder scheen: "was de rook, die u hinderde, ook bijgeval de wasem, die uit den groenen bandelier opsteeg? Gij zucht, Freule! Zou ik het waarlijk geraden hebben? Ik begrijp niet...."
"Maar waarom zoudt ge daar ook niet recht blijde om zijn, lieve freule?" vroeg Anne: "Kijk, het kleine muschje, dat daar zoo tjilpend van den eenen tak op den anderen springt, toont zijne blijdschap wel, en zoudt gij dan op uw leeftijd zooverre boven velen bevoorrecht niet heel dankbaar zijn dat gij gespaard werdt, om, zoo wij hopen, nog vele jaren recht gelukkig en in vreugde te leven?"
"Gij meent den generaal." "Generaal! zoo, en denkelijk gepensioneerd? Ik ben eenige jaren buitenslands geweest...." "Nu dan! ik zal de freule Mordaunt opzoeken en haar vragen waar zij master Smithson een onderhoud wil toestaan...." "Goed! maar zeg dan liever niet, master Smithson, want onder dien naam kent zij mij toch niet." "Zeg mij dan kort en goed dien uwer namen, waaronder zij u wèl kent."
Daarop trok hij zijn gezicht in een ernstige plooi en vervolgde: "Waarlijk, juffrouw Henriette, het is jammer, heel jammer, dat je die menschen niet ziet. Het is een charmant huis. De freule Constance is waarlijk allercharmantst." "Ik weet niet, Van der Hoogen! maar ik geloof stellig dat er iets bestaat tusschen u en die freule Constance!" merkte Henriette aan.
"Ik zou het werkelijk tot een groot geluk rekenen, zoo freule Mordaunt om mijnentwille zulke inconsequentie kon begaan," viel ik in, op een toon van strakken ernst, die zijn spotlust eenigszins matigde; "maar.... tot hiertoe ben ik voor haar niets dan een neef. Ik ben Leopold van Zonshoven, geparenteerd aan haar grootvader."
"En ik," zeide Joan, den Ambtman ernstig aanziende, "ben u, Ambtman! kleinen dank verschuldigd, dat gij, dus ongevergd, hartsgeheimen niet alleen hebt uitgelokt, maar zelfs aan den dag hebt gebracht, welke èn de Freule van Sonheuvel èn ik in de eeuwige vergetelheid hadden gewenscht te begraven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek