Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
De gedachte trof mij, maar er is, vrees ik, niet veel kans tot verwezenlijking van dit lieve denkbeeld. Elken dag kijk ik uit mijn venster een poosje naar het schilderachtig eilandje.... Er zal, vrees ik, geen terrein genoeg zijn voor een standbeeld, wanneer men de mooiste boomen behouden wil!" »Een technisch bezwaar, freule! Misschien zal later een vriend van Huygens en Potgieter het oplossen!"
Hij verroerde geen vin en bleef stokstijf staan, terwijl hij sprak: "Jonker! de freule heeft gezegd dat de blinden gesloten moeten blijven, anders komt er te veel licht.... want er zijn geen gordijnen...." "O! dat zegt niets, doe maar open."
"Er is geen ongeluk voorgevallen, Freule!" zeide Magdalena: "doch er heeft een soort van schermutseling plaats gehad bij het Lischboschje, met een verkleeden monnik, of zoo iemand, dien zij gevangen medebrengen." "Een schermutseling!" riep Ulrica: "er is toch niemand gewond?" "Daar heb ik niets van gehoord," antwoordde Magdalena.
"Het voegt mij, UEd. om verschooning te vragen, dat UEd. mij hier nog ontmoet, daar ik reeds op het slot moest wezen om alles voor uw ontvangst in gereedheid te brengen." "Ik voel dien zet," zeide de Ambtman met een buiging: "Ik kom te vroeg; doch het verlangen om u te zien, mijn waarde Freule!"....
En nu gij van christelijk spreekt, grijp ik de gelegenheid aan om u ronduit te zeggen, dat ik mij hoe langer hoe minder in uwe denkwijze te huis gevoel." "Die mededeeling kondt gij sparen. Ik geloof niet, dat uwe antipathie mijne denkwijze tot schande strekt." "Meen niet, freule, dat mijn oogmerk is, u persoonlijk te grieven; mijn toeleg is veeleer u een kompliment te maken.
Ik ook, freule Mordaunt, heb achting genoeg voor mij zelven, om niet zoo roekeloos eene verbintenis voor het leven aan te gaan. Ik wilde zien, zien uit eigene oogen, en niet in den blinde rondtasten.
Met groot genoegen hoorde men, dat de toestand van den achtenswaardigen man niet hopeloos scheen. Langzaam herstellende keerde hij in het begin van September van zijne villa bij Utrecht terug. Freule Adèle had haar vader gaarne langer buiten willen houden, zijn eigenaardige toestand maakte dit evenwel niet raadzaam. De secretaris-generaal hing met hart en ziel aan zijne betrekking.
"Vroeg dag geweest van ochtend," zeide freule Bertha's koetsier tot den ouden Floris, die nevens hem op den bok zat. Floris antwoordde niet.
"Zij is er! zij is er!" riep hij den graaf reeds van verre toe: "Binnen een half uur zijn zij hier!" vervolgde hij, naderbij gekomen: "De freule is frisch en gezond; ik heb haar gezien; zij lachte van blijdschap, en de jonge Spaansche graaf gaat insgelijks ongedeerd aan hare zijde." Zooals Rudolf gezegd had, verliep er nog ruim een half uur, eer Van Bergen de terugkeerenden ontwaarde.
Dit zeggende haalde zij een briefje van onder haar rozerood jakje te voorschijn: "Kijk freule, neem het mij toch niet kwalijk.... Wat ben ik toch schrikkelijk vergeetachtig!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek