Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
"Laat ons vluchten!" riep Kennedy uit! "op de aarde is onze eenigste kans op behoud." Maar Ferguson hield hem met vaste hand terug en hij sneed het ankertouw met een bijlslag door. De vlammen, zich naar den ballon uitstrekkende, lekten reeds zijne verlichte zijden, maar de Victoria, ontdaan van zijne banden, steeg meer dan 1000 voet.
Ferguson zelf opende hem. "Dick?" zeide hij zonder eenige verwondering. "Dick zelf," antwoordde Kennedy. "Hoe, mijn waarde Dick, gij te Londen, gedurende de winterjacht?" "Ja, ja." "En wat komt gij er doen?" "Eene dwaasheid zonder naam verhinderen." "Eene dwaasheid?" zeide de doctor. "Is het waar, wat dit dagblad verhaalt," antwoordde Kennedy, hem het nummer van den Daily Telegraph toonende.
Ook hielden de toejuichingen slechts op, op het oogenblik dat doctor Ferguson door een zacht gebaar stilte verzocht; hij ging naar den armstoel, die voor zijne voorstelling was gereed gemaakt; vervolgens rechtop staande hief hij den rechter wijsvinger omhoog, opende den mond en sprak dit enkele woord: "Excelsior!" .
De belangstelling der toehoorders van Ferguson werd vooral gaande gemaakt, toen hij hun tot in de kleinste bijzonderheden de toebereidselen tot zijne reis deed kennen; zij wilden zijne berekeningen onderzoeken, zij wilden redeneeren, hetgeen doctor Ferguson vrijmoedig deed.
Men opende de zeilen der tent en hij ademde met volle teugen de zuivere morgenlucht in." "Hoe bevindt gij u?" vroeg Ferguson. "Misschien beter," antwoordde hij. "Maar u, mijne vrienden, heb ik nog slechts in een droom gezien! Nauwelijks kan ik mij van het gebeurde rekenschap geven! Wie zijt gij, opdat ik uwe namen in mijn laatste gebed niet vergete?"
"Hij zal ons zien," antwoordde Ferguson, de vlam van zijne gaspijp doende minderen. "Maar hoe?" "In vijf minuten zullen wij op vijftig voet van den grond en in vijftien boven hem zijn." "Wij moeten hem waarschuwen door een schot." "Neen! hij kan niet op zijne schreden terugkeeren, de mogelijkheid daartoe is hem afgesneden." "Wat dan te doen?" "Wachten!" "Wachten! En deze Arabieren?"
In het algemeen verwonderde men zich over de betrekkelijk kleine hoeveelheid levensmiddelen, die hij medenam. Eens ondervroeg een der officieren Ferguson omtrent dit punt. "Dit verwondert u?" antwoordde Ferguson. "Zonder twijfel." "Hoe lang denkt gij dan dat mijne reis wel duren zal?" "Maanden lang." "Gij vergist u; als hij te lang duurde zouden wij verloren zijn, wij zouden niet aankomen. Weet dan, dat de afstand van Zanzibar tot aan de kust van den Senegal niet meer dan 3500
"Ziet," zeide Ferguson, "deze verwoeste dorpen en verbrande hutten, dat is hun werk, en daar waar zich groote bouwvelden uitstrekten, hebben zij de verwoesting gebracht." "Zij kunnen ons niet bereiken," hernam Kennedy, "en als wij den stroom tusschen hen en ons kunnen brengen, zijn wij in veiligheid." "Zeer juist.
Er bleef nauwelijks twee pint lauw vocht over; ieder verslond met zijne blikken deze weinige kostbare druppels en niemand durfde er zijne lippen mede bevochtigen. Twee pint water te midden eener woestijn! Toen vroeg doctor Ferguson, verdiept in zijne overdenkingen, zich af of hij verstandig had gehandeld.
Ferguson had dus meer dan ooit besloten in deze ongastvrije landstreek geen voet op de aarde te zetten. Maar hij had geen oogenblik rust; de Victoria daalde merkbaar, hij moest nog eene menigte meer of minder onnutte voorwerpen wegwerpen, vooral wanneer hij een bergtop moest overtrekken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek