Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Het werd een vast gebruik, dat geestigheden en vroolijke zetten niet geweerd behoefden te worden uit welk tooneelstuk dan ook. Niet de vorsten alleen bleven de helden der ernstigste stukken, ook de kleinen en armen werden soms onder de hoofdpersonen opgenomen.
Onder hare verwanten is zij, in overeenstemming met haar grootte, een van de ernstigste en bedaardste; toch kan men haar zoomin naar het lichaam als naar den geest traag noemen; integendeel zij houdt van beweging en bedrijvigheid. Haar stem klinkt diep en heesch als "ach-ach-ach", in opgewonden toestand als "kjau", welk geluid op zeer verschillende wijzen geïntoneerd kan worden.
Wie toch zou kunnen vermoeden, indien hij aan de oevers van den Nijl verplaatst werd, in het aloude Egypte, dat dit lachende, rijk bedeelde, veelkleurige, zonnige land, welks heldere hemel zich nooit achter wolken verbergt, de woonplaats is van de ernstigste menschen?
Mevrouw Wenche had er vaak over gedacht, dat de tijd komen zou, dat de zoon de groote klove in 't oog zou krijgen, die er in de ernstigste zaken tusschen zijn vader en zijn moeder was. Maar ze had aan de groote godsdienstige quaesties gedacht en daar was ze op voorbereid.
En dan onderwijl naar het timmeren kijken, naar 't schaven en boren en zagen en spijkeren, de lekkere lucht van 't versche hout te ruiken, jongens, dat mocht Hans zoo graag. Jammer, dat er een "maar" bij was, een leelijk "maar." Je moet weten: Baas Martens kon nooit laten een grapje met de menschen te hebben. O, hij mocht ze zoo graag eens met het ernstigste gezicht van de wereld wat wijsmaken.
Zich vervolgens tot den beschuldigde wendende, vermaande hij hem, te luisteren naar hetgeen hij hem zeggen zou, en vervolgde: "Ge zijt in een toestand, die ernstige overweging vordert. De zwaarste vermoedens rusten op u en kunnen tot de ernstigste gevolgen leiden.
Houd dan de kan maar onderste-boven, dan zul-je het zelf zien!» raadde Bob met het ernstigste gezicht van de wereld aan. »'t Is toch niet waar!» zei Mie. »Je houdt me voor den gek!» »Nu, keer de kan dan maar om, dan zullen we zien, wie er gelijk heeft.» En waarlijk, daar liep Mietje in de val.
"En je waart zeker onschuldig?" vroeg hij met het ernstigste gezicht van de wereld. "Als een kind in de wieg," antwoordde Peer, "maar ze hadden mij bij den Heer belasterd en gezegd, dat ik uit de provisiekamer gestolen had, en toen liet hij me dadelijk geeselen. Doch wacht maar, Heer van Vianen, mijn tijd zal ook wel eens komen!" Peer balde bij die woorden de vuisten.
En zonder twijfel moet het beschouwd worden als een deel van de ironie des levens, dat de eerste en ernstigste dezer tweede serie van ontsnappingen plaats greep op nog geen vijftig pas van een klein landhuis in Kent, dat voor de zomermaanden door dokter Winkles betrokken was.
Er waren verscheidene duizenden van die rechters, en zelfs de ernstigste misdaden werden bijna zonder uitzondering door hen berecht. Somtijds zaten honderden juryleden in één enkele zaak. Zoo kwam het, dat duizenden Atheners in de ééne of andere betrekking geld van den staat ontvingen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek