Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Die neemt een groot stuk van den oostelijken en westelijken oever in; maar aan de westkust liggen de groote hoeven, zulke landgoederen als Ekeby en Björne, ver beroemd om hun rijkdom en schoonheid, en het groote dorp Broby met de herberg, 't stadhuis, de woning van den leensman, de pastorie en de markt. Broby ligt op een steile helling.
Gösta Berling slaat natuurlijk een toast op hem. "Uwe Excellentie!" zegt hij. "Wij hebben U al lang verwacht hier op Ekeby, want U zult wel geen toegang hebben tot eenig ander paradijs. Hier leeft men zonder te zaaien of te spinnen, zooals Uwe Excellentie zeker wel weet. Hier vliegen ons de gebraden duiven in den mond; hier vloeien sterk bier en zoete brandewijn in alle beekjes en stroomen.
Want ge moet niet vergeten, dat de oude Majoorske door 't land ging met den bedelstaf en dat het niet in haar aard lag, bij 't uitvoeren van gewichtige plannen, rekening te houden met het gemak van vermoeide zondaars. En nu deed ze dat nog veel minder, omdat ze voornemens was dezen nacht de kavaliers van Ekeby te verdrijven.
Hij kan haar niet tot de zijne maken zonder zonde, en hij wil haar niet neerhalen tot iets laags of slechts; dat was alles, wat hij wist! Maar haar op Ekeby te verbergen en goed voor haar te zijn, nu anderen slecht voor haar geweest zijn, haar al het goede te laten genieten wat 't leven maar geven kan, och, wat een droom, wat een zalige droom!
O, welk een ontzetting doet de harten der kavaliers ineenkrimpen! Ze wisten het immers wel, maar ze hadden 't tot nu toe niet begrepen. Op Ekeby sterft ieder jaar een man, een der gasten der kavaliersvleugel sterft, een van de blijden, de zorgeloozen, de eeuwig jongen; nu, wat zou dat! Kavaliers moeten niet oud worden.
Het was een document, met bloed op zwart papier geschreven. De kavaliers zouden het wel herkend hebben. Het was den vorigen Kerstnacht in de smidse van Ekeby geschreven. En de Majoorske lag daar nu en las, dat zij, omdat zij een heks was en de zielen der kavaliers naar de hel zond, veroordeeld werd om Ekeby te verliezen. Dat en dergelijke dwaasheden las ze.
Gösta Berling staat een eind van hen af en staart neer in 't water. Misschien wil die jonge vrouw hem liefst niet zien. Hij weet het niet, maar zijn gedachten spelevaren en juichen. "Nu weet niemand, waar ze is," denkt hij; "nu kunnen wij haar mee naar Ekeby nemen. Wij houden haar daar verborgen, wij kavaliers! en wij zullen goed voor haar zijn.
Daar hoorde hij een geraas alsof de hemel instortte en jubelend vloog hij op. "Nu is het gebeurd," juichte hij. "Nu kan ze niet ontkomen, nu is ze verbrijzeld onder de balken of door de vlammen verkoold. Nu is 't gedaan!" Toen dacht hij aan de eer en macht van Ekeby, die moest opgeofferd worden om haar te vernietigen.
Waar gaat ge toch heen?" "Wij zoeken," antwoordden zij: "we hebben al twee dagen lang gezocht. Wij zullen ook vandaag nog zoeken, en dan kunnen wij het niet langer uithouden. Wij willen het Björnebosch doorzoeken en de met dennen begroeide heuvels ten westen van Ekeby." De stoet is van Nygaard uitgegaan, een armoedig dorpje tusschen de oostelijke bergen.
Hij had geloofd, dat de arbeid zou hervat worden op Ekeby en koren uitgedeeld, aan die er 't meest behoefte aan hadden. Hij had gehoopt, dat zijn vrouw en de kavaliers zijn beloften zouden vervullen als hij weg was. Toen hij uit de kerk kwam, zag hij een kist staan voor de sakristy.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek