Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Dat het niet moeielijk is de Kaketoes levend te vangen, blijkt uit het groot aantal exemplaren, dat naar Europa wordt gebracht. Bij doelmatige verzorging kunnen zij bij ons vele jaren lang in 't leven blijven; er zijn voorbeelden van bekend, dat Kaketoes langer dan 70 jaar in de kooi geleefd hebben. Zij zijn niet moeielijk te onderhouden; langzamerhand geraken zij gewoon aan al wat de mensch eet.
Ik ken alleen de tweespalt in mezelf, en daarnaar meet ik 't geluk af bij andere menschen." "Dat wordt later natuurlijk beter; dit zijn de moeilijkste jaren. "Later, als ik een geposeerd mensch ben geworden, meen-je; als ik 'n baantje heb, en nòg meer eet en drink dan nu, en nòg...." "Als je je nuttig maakt "
Meent gij dat onze neuzen van koper zijn? Eet zelf dien zennep, mits gij hem zelven gereedgemaakt hebt. Ik eet liever kaneelkoekjes, antwoordde Uilenspiegel. Jan van Zuursmoel stond recht om hem te slaan. Wat hebt gij in dien mosterdpot gedaan? sprak hij.
Vader en moeder zwijgen, en de zoon is, terwijl hij eet, in een boek verdiept. 't Is een eigenaardigheid van den jongen, dat hij altijd leest. Hij was teruggetrokken van aard en deed niets liever, dan lezen en leeren. Hij had nooit een school bezocht. Wat hij wist, had zijn moeder hem geleerd, die voor haar huwelijk onderwijzeres was geweest.
Ik ben toch een martelaar voor de goei zaak, oordeelde de Verdierenpikker. Och martelaar, 't kan zijn, zei Snepvangers, maar dat trekt mij niks aan... ik eet liever thuis dan in den amigo... En wat denkt de Generaal van den oorlog? Vroeg de Verdierenpikker kleintjes. 't Zal nog heel lang duren, verzekerde Snepvangers.
"O, daarvan zijn wij overtuigd, dat gij niet behoeft te slapen en anderen ook geen tijd tot slapen zult gunnen!" zeide Dolly tot haar man met nauwelijks merkbare ironie, waarmede zij zich nu bijna altijd tot hem wendde. "Mij dunkt, het zou nu reeds tijd zijn.... Ik ga en eet van avond niet."
Dan doet men het deeg in een met boter bestreken en met broodkruimels bestrooiden vorm en laat het een uur koken. Men eet den pudding met een der vruchtensausen als in Hoofdstuk V. Afd. C. beschreven. Sagopudding.
Om zijn moeder te doen gelooven, dat hij volmaakt gezond was, schreef hij deze intusschen: "Werken en nogmaals werken is al wat ik hier tot ontspanning kan doen. Slechts eenmaal in de acht dagen kleed ik mij om uit te gaan. 't Is ongeloofelijk zoo weinig ik sinds mijn ziekte slaap. Om tien uur naar kooi, ben ik om vier weder op. Eens per dag eet ik, om drie uur. Hierbij bevind ik mij zeer wel."
Den dag brengt zij slapend door, des nachts gaat zij op roof uit en tracht de kleine Zoogdieren en Vogels, die zij bemachtigen kan, sluipend te naderen of te verrassen. Men zegt, dat vogeleieren haar lievelingskost zijn, en dat zij zeer ervaren is in het opsporen der nesten, waartoe zij zelfs in de boomen klimt. In geval van nood eet zij ook Amphibiën, ja zelfs vruchten en wortels.
Als een meisje veel van een ander houdt, geeft ze haar er een mee; als zij boos op haar is, eet zij er een voor haar oogen op, zonder haar zelfs te vragen of ze er even aan wil zuigen. Ze tracteeren om beurten, en ik heb er al een hoop gehad, zonder ooit iets terug te doen; en dat moet ik toch, want het zijn eereschulden, is 't niet?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek