United States or Montserrat ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dien avond, voor het eerst na zeven lange weken, zaten zij weer vertrouwelijk samen bij hun groote glazen in het kelderkamertje, dat zij zoo gezellig tot een bierkneip hadden ingericht.
De eenheid die aan alles ten grondslag ligt, maakt de broederschap tot een noodzakelijk feit in de natuur. Wanneer wij dit denkbeeld een weinig verder uitwerken, bevinden wij dat deze broederschap zich toont in alle betrekkingen, waarin wij tot elkander komen. Laten wij eerst nagaan, welke betrekking de eenheid van stof heeft tot de broederschap der menschen.
Deze stoornis deed onder de toeschouwers een gemompel van afkeuring ontstaan en zij riepen: Stoor hem niet! Laat eerst de voorstelling eindigen! Maar met een enkele beweging van de hand beval Vitalis stilte.
Jan schudde haar nu al met gemak heen en weer, wat Dik zoo 'n pleizier deed, dat hij opnieuw begon te springen. De jongens werkten ijverig voort. De hoop molm werd voortdurend grooter, en eindelijk zei Piet: "Laten we 't nu eens probeeren, Jan. Eerst zoo hoog mogelijk opschuiven, en dan het ondereinde uit de gleuf lichten. Een twee drie!" Zij spanden al hunne krachten in, en krak!....
Die "wandelde" altijd alsof hij heel haastig ergens naar toe moest. "Goed! De man nu, die ons 't eerst er toe bracht, wat meer na te denken over kunst en zoo, dat was mijn neef Kolff, die niet erg bekend is, maar enorm veel heeft gedaan. Hij was de eerste, die in "Het Vaderland" De Bock, Maris en Mauve dorst verdedigen, die op de tentoonstellingen werden uitgelachen.
Het volk, dat van beeldspraak houdt, gaf dien naam aan dit kleine schepseltje, dat schuw, angstig en trillende als een vogel, elken ochtend het eerst in het huis en het dorp wakker, en steeds vóór den dageraad op de straat of op het veld was. Maar de arme leeuwerik zong nooit.
"Dingo! Wat is dat! Dingo!" riep de kleine jongen, die eerst bang was dat zijn S. door den hond zou ingeslikt worden. Maar Dingo kwam terug, pakte wederom een ander blokje en legde het naast het eerste neder. Dit tweede blokje was de hoofdletter V. Op het gezicht van deze V., uitte Jack een kreet. Dadelijk kwamen Mevr. Weldon, de kapitein en de leerling, die op het dek wandelden, toeloopen.
De avond liep goed van stapel; de oude heeren speelden kaart; in het salon werd muziek gemaakt, en 't gezelschap was feestelijk gestemd, omdat men voor 't eerst bijeen was in 't nieuwe huis, waar veel te zien en te bewonderen was.
Ze wou 't nu morgen dadelijk zeggen. Aan Louis en haar ouders. Dat ze 't niet deed. Dat het niet kon. Aan Louis 't eerst. Ze zou hem alleen zien te spreken, 't hem uitleggen, zacht, zacht, en hem dan bidden, op haar knieën, haar te vergeven....
De studenten lachten vriendelijk, presenteerden hoffelijk het gekochte, eerst aan Jan en daarna aan den patroon, met de woorden: „Geneert jelui niet; proeft maar eens mee!” en kwamen den volgenden dag terug met de verzekering, dat ze nergens zulke puike, overheerlijke waar konden krijgen en dat ’t hun speet, dat Jetje zoo onzichtbaar bleef.