Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Wij zijn te bedeesd geweest in onze uitdrukkingen en te zwak van hand; we hebben onzen tijd verknoeid en de zaak op de lange baan geschoven, en het Voedsel heeft tijd gehad om zich te verspreiden. En zelfs nù nog " Hij zweeg een oogenblik. "Dit is de echo van Caterham," zei zijn vriend. "En zelfs nù nog.
Deze kamer hier is kil en stil als een graf. Indien hier ooit vroolijkheid heerschen zal, dan moet zij van buitenaf worden ingevoerd; en ook dan zal zij hier niet lang blijven, want onder dezen lagen zolder, die koud en grijs als een sneeuwlucht is, moet de lach zónder echo sterven. O wee, hoe zal mijn leven tusschen deze vier muren zijn!"
"Welnu, zoo er iemand is," zeide Pencroff met een vloek, want hij werd ongeduldig, "dan zal ik hem eerst toeroepen, en dan moet hij mij wel antwoorden. En met donderende stem riep de matroos. "Ohée.... ee!" zoodat de echo dreunde. De kolonisten luisterden aandachtig en zij meenden van uit het Rotshuis een spottend gelach te hooren, maar zonder daarvan den oorsprong te kunnen gissen.
Er volgden twintig seconden van ademlooze spanning, en daar daar kwam een slag, alsof de aarde zou barsten en de hemel zou scheuren tien duizend vlammende vuurgarven schoten omhoog de gansche omtrek baadde zich in een zee van licht Waterfontein was herschapen in een vuurfontein en luid donderend antwoordde de echo der bergen!
Zij liet hem woord voor woord een lange tirade herhalen: Ik, Georges De Woude van Bergh, vraag nederig excuus aan... voor... en hij herhaalde elk woord, terwijl zij haar zin telkens meer uitspon, in het genoegen, waarmede de echo, die hij er van gaf, haar doortrilde.
Maar zij wisten wel beter, want in paleizen zijn reten en spleten en gordijnen, en daarin woont een echo van een bijzondere soort, die binnen de muren zelfs, het gefluister voortdraagt van oor tot oor. De vrijgelaten lijfslaaf van den veldheer Seleukus voerde het hoogste woord. Zijn meester was enkele uren geleden uit de grensvesting Pelusium, waar hij het bevel voerde, in Alexandrië aangekomen.
Met klinkende argumenten, buiten gezicht en gehoor van den meest argwanenden Nederlandschen ambtenaar te berde gebracht, en waarvan alleen een verre echo op te vangen valt uit dorpspraatjes, trachten zij stemgerechtigden te overtuigen, ieder van de verdiensten van zijn lastgever. De argumenten wegen, schijnt het, op tegen een rijksdaalder in den regel, soms zelfs tegen een gulden of vier.
Dof klinkt de echo van den schok, en dreunend trilt de grond, Vol spanning zien de ridders toe of geen nog is gewond. Ferrando's speer stoot door het schild van Bermuez met kracht, Maar vóór hij nog het harnas raakt, versplintert reeds de schacht.
Geen ander geluid dan de stappende pooten en de echo daarvan. En het kleine paardje, dat soms hinnikt, wanneer het verloren is tusschen de rotsen, en zijn moeder wel ziet, maar er niet bij komen kan. Dan strijdt het kleine paardje heel lang, bang voor de rotsen. En bang om zijn moeder te verliezen. Als de afstand heel groot is geworden, breekt de strijd.
En weet gij nog die jaren ? Ik weet nog vaag hoe men toen samenkwam en zong, Ik zie nog vaag die donk're lange lange scharen Met kleinen Mei voorop doch Mei is eeuwig jong; Maar, als het zomert, meen 'k die stemmen soms te hooren, Is 't of mijn oog op eens die verre wereld ziet, Dan groeit dat groot visioen dan ruischt weer in mijn ooren De zachte echo van een lang-vergeten lied
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek