Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Zij zoeken de warmte op en vermijden het licht, zeker niet wetend, dat de wereld veel veranderd is sedert den tijd dat zij in de oorspronkelijke bosschen huisden. In het gegons der insecten herkennen wij de echo der vervlogen eeuwen.
Nauwlijks had de echo tijd gehad uit te sterven of een nieuwe donderslag werd door haar teruggekaatst. Ook was aanhoudend een diepe bas als grondtoon te hooren, waartegen dan de eigenaardige kort afgebroken ontploffingen uitkwamen, die Lucretius zoo te recht vergeleken heeft met het scherpe geluid van papier dat verscheurd wordt.
Nauwelijks hoorden we, dwalend door de straat, de sympathieke stem roepen van Warme, lekkere perehiet-ie-iet, of wij rijmden en riepen in denzelfden toon: Ik lust ze wel, maar ik krijg ze nie-ie-iet. En geregeld werd haar geroep, nu uit deze dan uit gene richting, door die echo gevolgd. Soms zelfs kwamen ze uit verschillende richtingen te gelijk. Waarom deden we dat toch?
En op dat "ist gerichtet" klinkt uit den hemel als een echo: "Gerettet". Gretchen, uit haar aardsche lijden verlost, tracht vergeefs met heur stem haar minnaar te bereiken. Zij verstaan elkaar niet meer. Zoo eindigt het eerste deel. Faust, met schuld beladen, heeft begrepen dat hij zich aan de menschheid moet geven.
En met haar frissche stem liet zij herhaalde malen den naam van den ouden bard te midden der windtrillingen weerklinken. Maar al was het innig verlangen van miss Campbell ook groot, en al had zij hem ook tot driemaal toe opgeroepen, de echo alleen antwoordde haar. De schim van Ossian verscheen niet in zijn vaderlijk paleis. De zon was middelerwijl achter dikke dampen verdwenen.
Achter den rug des jongen mans kwam nog een poosje het fluisteren der beide vrouwen, toen verstierf het. Het bijna onhoorbaar geworden geklaag van het gekke kind verloor zich in de ruimte, als meêgonzend met het groote gegons der overal onzichtbaar ronddwarrelende vliegen, wier geluid de lucht vulde als waarde er een dwalende echo rond van veel vèr sprekende stemmen.
De peinzende Narcissus boog over het gladde water, en hij hoorde de zuchten der liefde niet. Echo, de aandoenlijke, beminde hem, maar ze droogde uit in onvoldane liefde en, een harde rots geworden, bewaarde slechts hare stem.
Haar diepe stem meer kwam ze uit 't hart dan van de lippen was verder dan een echo, terwijl zij sprak: "Dit, Lunette, kan niet waar zijn. De ridder, dien ik min, zal mij niet beschermen. De ridder in 't woud zeide het, daar hij u troosten wilde van uw leed." Lunette wist geen antwoord te vinden, en daarom zeide haar meesteres: "Ik zal mijn gebed zeggen.
Gaat als een wandelaar, die 's morgens uittrekt naar mooye, onbekende landen, gaat als een voogel die al zingende omhoog stijgt. Hoe gemakkelijk is het zingen in den morgen voor wie Gods lichte werken in zich heeft. Hij vindt zonder zoeken, hij is echo van Zijn stem, hij vertelt het gebeurende als een blij kind. De wonderen staan zoo duidelijk voor zijn oogen.
In haar angst riep zij om hulp; haar geroep werd door de pyramiden weerkaatst, en het klonk steeds luider en geweldiger, tot zij van de vreeselijke echo ontwaakte. Maar wat was dat? De klagende, galmende toon, dien zij in den droom vernomen had, klonk nog voort nu zij ontwaakt was. Zij rukte de luiken van een venster open en zag naar buiten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek