Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 november 2025
"Met je komst hier, dacht je in mij een kameraad te vinden; van niemand ben ik dit," duwde Napoleon hem toe. "Op mij krijgt niemand invloed. Jij zoudt hier het middelpunt willen wezen, waaromheen alles zich beweegt. Dit middelpunt ben ik. Sinds wij hier zijn ben jij de oorzaak van al mijn verdriet. Vindt je 't hier zoo ellendig ga dan heen, maar zoek geen standjes met Montholon."
Maar hij duwde dat gevoel weer weg en dwong zich opnieuw tot bedaarde verdraagzaamheid en rust. Na de pianospeelster trad een vioolspeler op, en daarna een juffrouw, die leelijk voordroeg overbekende fransche monoloogjes, en toen een meneer die wat zong, en toen weer een andere juffrouw, die piano speelde. Maar Bernard hoorde van dat alles heel weinig.
Onder dat jasje droeg hij een blauw geruit boezeroentje, en op zijn hoofd eene pet, waarvan de klep gewoonlijk naar zijn rug wees. Dik was met zijn nieuwe pak bijzonder in zijn schik. Zoodra hij het aan had, stak hij zijne vuisten in zijne broekzakken, duwde ze zoover mogelijk van zijne beenen af, om er maar erg breed uit te zien, trok zijne klompen aan en stapte naar buiten.
Hij trad op haar toe en met een plotse stoutmoedigheid, zonder aarzelen: Ge zijt mij de schoonste boerendochter van de wereld! en 'k kom u vragen of ge wilt komen boerinne zijn op den Hoogen Doorn? Ze waren er zoo alleen, zoo stil in het keukenhuis en zoo vrij; eer hij 't goed wist was hij zoo dichte genaderd en zijn arm duwde 't meisje om de leden en hij trok haar hoofd tegen zijnen schouder.
Tina duwde Nico, die zeer deftig zat, heen en weêr en Johan, met Lientje tusschen zijn beenen zittend, weerde zich op den tweeden schommel. Daar kwamen echter Marie en Etienne aan, en toen Nico moê was van zijne deftigheid, klommen zij op de plank. Hoog, Eetje, heel hoog? riep Marie.
Het blaauwbessenvrouwtje stond stil, stond op straat stil, en de voorbijganger, die haar uit den weg duwde, die haar ontwaken deed, wist niet wat er omging in haar gemoed. Eefje had in de laatste maanden niet geschreven; maar er waren haar en haren man toch van tijd tot tijd groeten, er waren hun later zelfs kleine geschenken, geschenken in geld, geworden, die slechts van Eefje komen konden.
Die neus is goed, om iemand gek te maken!... riep Puck. Bruin zette hem weer op den grond; hij liep naar de buste; duwde den neus wat in elkaar, rondde hem aan één kant af en vroeg: "Is ie zóó beter?" Neen, schei maar uit; je bent ook al geen professor, blijf maar bij je decoraties die schilder je ten minste nogal dragelijk.
Hij beproefde in den boom te klimmen, maar dat kunstje kende hij niet. Telkens gleed hij onderuit. Wel duwde Klaas hem op, maar 't gaf niet genoeg. »Laat mij eens probeeren,« zei Klaas. Hij sloeg z'n beenen om den stam en daar ging hij langzaam omhoog. Eindelijk was z'n gezicht voor het nest. »Er liggen eitjes in,« schreeuwde hij.
Deze werd weggenomen en daar vertoonde zich een keurig schatkamertje, welks bodem en zijwanden van opeengehoopte steentjes gemaakt waren en waarin een knikker lag. Verbaasd staarde Tom den knikker aan. Hij krabde het hoofd en zeide: "Wel, is het mogelijk!" Toen duwde hij den knikker gemelijk weg en bleef in gedachten verzonken staan. Wat was er gebeurd?
De heer de Stuwen duwde een sneetje roggebrood op zijn boterham, hield dezen vast met de linkerhand en sneed hem aan vier gelijke reepjes, die hij, éen voor éen, met een tevredenheid over het voldoen van deze zoo geoorloofde en gemoedelijke en bedaarde lust, aan zijn mond hief.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek