United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Voorzien van de genademiddelen der Roomsche Kerk blies hij den 5en Mei 1821 in de armen van de Montholon en Bertrand den laatsten adem uit. Op zijn verzoek werd zijn graf gedolven in de Geraniumvallei onder twee treurwilgen wier wortels werden besproeid door een koel beekje, waar hij vaak zijn dorst had gelescht. Naar Frankrijk mocht zijn asch niet worden overgebracht.

Dat een der andere heeren, Bertrand niet meegerekend, bij Napoleon op hem den voorrang zal hebben duldt hij niet. Vandaar telkens standjes met de Montholon en met de las Cases. "Wat ben je eigenlijk voor een heerschap?

Om elf uur ontbeet hij; tegen twee begon hij zich te kleeden; om zeven dineerde hij dan alleen of met het geheele gevolg. Later werd het diner gesteld op twee uur en werd er om tien uur gesoupeerd, een en ander ter wille van mevrouw Montholon of om de doodelijke verveling te verdrijven, die weldra als een worm aan 't zieleleven van allen begon te knagen.

De las Cases en de Montholon hebben in hun gedenkschriften op deze vreeselijke kwelling gedoeld, doch niemand uit 's Keizers omgeving heeft die zoo zwaar gevoeld als Gourgaud.

Hoewel velen, waaronder Savary en graaf Lobau, zich aanboden om de ballingschap met hem te deelen, ontvingen alleen de generaals Bertrand en Gourgaud, die reeds jaren lang tot zijn omgeving behoorden, voorts graaf de Montholon en graaf de Las Cases benevens eenige bedienden hiertoe verlof.

Zoo oordeelde de Montholon; Montchenu, de Fransche regeeringscommissaris, eveneens. Geen tien maanden na zijn komst begon Napoleon, wiens gezondheid toch reeds veel had geleden, de gevolgen van een verblijf in dit moordende klimaat met zijn beurtelings verzengende hitte en scherpe winden reeds te gevoelen.

"Met je komst hier, dacht je in mij een kameraad te vinden; van niemand ben ik dit," duwde Napoleon hem toe. "Op mij krijgt niemand invloed. Jij zoudt hier het middelpunt willen wezen, waaromheen alles zich beweegt. Dit middelpunt ben ik. Sinds wij hier zijn ben jij de oorzaak van al mijn verdriet. Vindt je 't hier zoo ellendig ga dan heen, maar zoek geen standjes met Montholon."

Zoo vonden de familie de Montholon, generaal Gourgaud, dokter O' Meara en de bedienden daar een verblijf, maar de gansche woning was vochtig, alles beschimmelde binnen een paar dagen en het krioelde er van ratten. Bertrand en zijn vrouw hadden op hun verzoek een woning gekregen aan den rand van het plateau; zij werden dus 's Keizers buren.

Niemand moet zich voorstellen, dat er tusschen de overige leden van 's Keizers omgeving een aangename vertrouwelijkheid bestond. Mevrouw Bertrand, een creoolsche met een Engelschen vader, maakte van haar echtgenoot een slaaf en was even veeleischend en grillig als bevallig. Telkens waren er tusschen haar en mevrouw de Montholon kleine oneenigheden. Zoo was 't ook met de heeren.