Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
Ik kreeg een grooten ruiker vergeet-mij-nieten mee en gaf er later een tuiltje van aan Dorothy, die de bloempjes droogde en opplakte en eronder schreef: "From my dear German friend."...." Het waren vroolijke, zorgelooze dagen, zooals Hedwig zich niet herinnerde er ooit te voren in haar leven te hebben gekend.
De peinzende Narcissus boog over het gladde water, en hij hoorde de zuchten der liefde niet. Echo, de aandoenlijke, beminde hem, maar ze droogde uit in onvoldane liefde en, een harde rots geworden, bewaarde slechts hare stem.
Een oogenblik daar na waaren de vuuren aangestoken: de een kookte 'er zyn eeten op, de ander droogde 'er zyne kleederen by. Deezen nacht echter wierd het geheele leger aangetast door een loop, veroorzaakt door het water, het welk wy hier dronken. Dit water, schoon zeer helder, bevatte zoo veele myn-stoffelyke zelfstandigheden, dat het den smaak van Bath- of Spa-water had.
Alle drie kwamen zonder moeite aan de overzijde. Daar droogde de zon hen spoedig en trokken zij de kleederen weer aan, die zij voor nat worden bewaard hadden, en overlegden zij wat hun te doen stond. De lithodomen. De rivier en haar monding. Voortzetting van het onderzoek. Het woud der groene boomen. De voorraad brandstof. Men wacht den vloed af. Van de hoogte der kust. De houtvlotten.
Menige ondiepe kreek moest echter ook hier doorwaad worden doch ons schoeisel droogde spoedig genoeg op in het verschroeiende zand, waar de heete zonnestralen ongebroken en bijna loodrecht op brandden.
Toen haar vader haar echter voorspelde, dat zij in de toekomst nog meer geluk zou hebben dan zij ooit in het verledene had gehad, droogde zij haar tranen en luisterde naar de woorden van haar vader, misschien wel verbaasd over de mededeeling, dat alle schatten van China aan haar eigen kleine voetjes zouden worden gelegd.
Haastig droogde zij het traantje, dat zij al nadenkende had laten glijden en met een glimp van blijdschap rees zij op, om Frits te gemoet te gaan. »Zoo mijn jongen, ben je daar!" Frits had een kleur als vuur en zijne oogen stonden ook wat waterachtig. »Wat lang weggebleven, niet waar moe?"
Ik zag hen ieder een deel mijner have wegdragen. Een eenige bleef bij mij. In ongeluk en rouw droogde hij het zilte water op mijne wangen. En hij dronk met mij uit den galbeker des rampspoeds. Ho! op mijn hart en in mijn hart was zijn verblijf, mijn boezem klopte zoo dankbaar tegen den zijnen!... Maar de dood, de nijdige dood wierp hem eenen schicht in de borst;
Zy straalde wat hoop in de harten, En droogde in 't voorbygaan een traan, Maar 't mooist wordt ten-laatste vervelend... Ze had dit zoo vaak al gedaan. Zy gaapte, en ze keek, en ze staarde... Vervelend was al wat ze zag. "Och, riep zy, als d
Hen daarop bij de hand nemend, leidde hij hen binnen, ontdeed hen van hun schoeisel, wiesch hunne voeten, goot water over hunne handen, en droogde ze af met een doek. Nadat hij ook zijn eigen handen gewasschen had, zeide hij: Komt, mijne broeders, laat ons eten, opdat wij sterk mogen zijn voor het werk dat ons wacht. Tegelijkertijd kunnen wij elkander mededeelen wie wij zijn en vanwaar wij komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek