Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een valsch begrip van eer; het toegeven aan een dwaas vooroordeel in ons kleine land, maar vooral het besef dat de naam dien ik draag niet mijn uitsluitend eigendom is, dat alles deed mij dralen om gevolg te geven aan een plan, 't welk tot uitvoering zal komen, en waardoor het ons verder aan niets zal ontbreken."

Neem gij er ook iets van en zoek hier rond; Een lieve Atheensche is dwars door 't hart gewond En wordt versmaad door wien zij mint. Bestrijk Zijn oogen, maar draag zorg, dat te gelijk, Als hij ze ontsluit, de jonkvrouw voor hem staat; Gij kent den man aan zijn Atheensch gewaad.

"En gij daar voor mij, mijn vleesch geworden angsten, doode, waarin ik de droomen nog zie krioelen, gij die geen liefde begeert en mijn vriendschap gesmaad hebt, hoe zal ik u weêr rukken uit mijn ziel en er de weefsels niet scheuren.... Weet ge het dat ge huist in mij, weet ge het dat ik u draag, dat ik u liefheb." "Ivresse."

Die zegt dat het goddelooze, heidensche gebruiken zijn. Tirza bezag haren oorring en draaide hem besluiteloos rond. Wat zal ik er dan mee doen? vraagde zij. Draag hem, zusje. Hij staat u goed, hij maakt u mooi, hoewel gij dat zonder zijne hulp ook zijt. Tevreden gesteld deed zij den ring weder in haar oor.

Want aan U draag ik myn boek op, Willem den derden, Koning, Groothertog, Prins ... meer dan Prins, Groothertog en Koning ... KEIZER van 't prachtig ryk van INSULINDE dat zich daar slingert om den evenaar, als een gordel van smaragd ... Aan U durf ik met vertrouwen vragen of 't uw keizerlyke wil is: Dat Havelaar wordt bespat met den modder van Slymeringen en Droogstoppels?

Daar, neem dit, draag het uwen vader met de goede tijding, en poog mijner bescherming waardig te blijven; dan zult gij uw eigen geluk en het geluk uwer goede ouders verzekeren. Vaarwel, mijn jongen, tot morgen dus." Het hoofd van Bavo draaide, het was hem duister voor de oogen; hij bevond zich in de straat zonder het te weten. Vierhonderd franken ging hij winnen!

't Wordt mij zoo schrikkelijk benauwd..! 't Wordt mij zoo schrikkelijk benauwd! 'k Heb uren lang mijn pen bekauwd en 'k weet u niets te zeggen... Mijn hooge militaire kraag was nooit zóó nauw als juist vandaag nu 'k frissche lucht en ruimte vraag... Hetgeen ik in mijn ziele draag, kan 'k niet in woorden leggen...

"Wat moet ze dan in vredesnaam aan! Deze blauwe jurk is niets wijder. Weet jij ook wat?" "Misschien kan ze die flanellen blouse aan van me! U weet wel, die lichtgele; ik draag haar weinig meer. Mij was ze altijd veel te wijd." "O ja, dat kunnen we wel eens probeeren. Och, schel even, lieveling." Cécile trok aan het schelkoord en Keetje verscheen weer.

Ik heb hem nog de hand gedrukt, en hij schonk mij zijn zegelring. Zie toch! ik draag hem niet aan den vinger, uit voorzichtigheid, maar hier, aan een zijden koord op de borst; en Francis! Francis!" sprak hij met zegevierenden glimlach, "is er toch toe gekomen; zij heeft in die bange dagen mijne hulp aangenomen. Ik heb mijn satisfactie, al ziet zij mij nog zoo boos aan."

Schroom niet, wanneer gij ginds in het Zuiden in het magtig en weelderig wereldrijk zult zijn aangekomen, uw billijk aandeel te nemen aan geoorloofde uitspanningen en vermaken; geniet het leven, dan eerst leert gij 't kennen en het wezenlijke van het onwezenlijke onderscheiden: maar gedenk steeds de les, waaraan uw leeraar u voorzeker meermalen herinnerd heeft: houd uw gemoed rein, en draag zorg dat gij u nooit over uwe handelingen te schamen hebt, niet enkel voor anderen, maar ook voor uzelven!