Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Op dit oogenblik kwam een ridder van den kant van Brugge gereden en deze meende de vorsten, onder het uitspreken eener eerbiedvolle groetenis, voorbij te gaan om de ridders van het gevolg te vervoegen; maar graaf Karel reikte hem glimlachend de hand toe, vraagde hem minzaam hoe het hem ging, en liet hem niet doorrijden dan na met hem eenige vriendelijke woorden te hebben gewisseld.
Daar verschijnen ook al de irissen, die typische bloemen der streek. Plotseling is de rivier verstandig geworden en doet zich spiegelglad voor, en de lange kloof, waar wij nu al twee dagen doorrijden, komt op eens uit bij het "gelukkige dal" en wel door de nauwe poort van Baramoela, tegelijk de eenige uitweg voor het water van het dal.
In haar Zondagsgewaad zagen wij haar ten deele bij het doorrijden, nu willen wij haar ook wel eens zien in volle bedrijvigheid, te voet, met de vrijheid om hier eens rond te kijken, daar eens af te wijken van den weg, niet voortgejaagd door een gids, niet gebonden door een voertuig.
Ze hadden een grooten platten natiewagen gehuurd met twee stoere, zwart-glimmende gek-getooide paarden bespannen ... Op den wagen stond een versch ontstoken gerstenton en een komfoorken met lange buis, waarop Käthe, bij 't doorrijden der stad, koeken zou bakken ...
Zij bewezen den dapperen kapitein de grootste onderscheiding en lieten hem zelfs in triomf te paard de stad doorrijden, terwijl de opperhoofden der roofschepen, onder 't geschimp van het grauw, te voet moesten volgen. Weer een anderen keer raakte hij met eenige andere schepen onder de Duinkerker kapers verzeild. Zijn schip was geheel weerloos, en voerde weinig of geen geschut. 't Was avond.
De wedren ving niet aan in de baan zelf, maar drie honderd meter buiten dezelve, en op dit gedeelte bevond zich de eerste hindernis, een gracht van drie meter breed, die de ruiters naar believen konden overspringen of doorrijden. Driemaal plaatsten de ruiters zich in een rij, maar telkens kwam een paard te ver naar voren en men moest andermaal de rij formeeren.
En weer rijden wij uren en uren, niets ziende dan den lijnrechten weg tusschen de moerassige bosschen, waar de ingekorven sparren met hun grijzige harsbakjes, als ontelbare zieken of gewonden staan te treuren. Komt er nog wel ooit een afwisseling in of een eind eraan? Zullen we zoo doorrijden, in één snellen, krachtigen motoradem door, tot aan Bordeaux? Neen.
Ze kwamen te Parijs, aan Karel's hof; de knaap klopte aan de poort, en de portier opende, en hij vroeg: "Vanwaar komt ge? Wien hebt ge daar gevangen?" "Het is de graaf Aymijn van Nerboen." De portier liet het paard doorrijden, tot in de zaal. En Aymijn was aan handen en voeten gebonden.
Ik ... Lamoureux ... maat slaan ... doorrijden, ... ja ... Lamoureux! Begrepen, meneer... U moet naar Lamoureux, net als alle anderen. Wacht U dan maar kalm tot er ruimte komt. Toen duwde Lamoureux het portier open en snelde te voet onder den stortregen naar den ingang, zoodat hij slechts een kwartier over den tijd kon beginnen. Isadora Duncan.
Met deze woorden dreef hij zijn muildier aan en wilde doorrijden; maar Don Quichot gevoelde zich door dit korte bescheid in dier voege beleedigd, dat hij het dier bij den teugel greep en luid en dreigend riep: "Houd stil en leg rekenschap af! Zoo niet, dan zal ik u en al de uwen bloedig tuchtigen en kastijden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek