Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Zy knielde voor de Rijksprinces, Wel kinderlijk gezind: »Doof niet aan 't Hof uw gloriekrans, »Maar, moeder! wees in 't heimlijk thands »Gelukkig met uw kind!" Sweder van Montfoort gingen de weldaden vergeten, die zijne ouders van den Bisschoppelijken stoel hadden ontfangen, en die den grond tot zijne eigene grootheid hadden gelegd.
Op zijn kamer viel hij dadelijk op een stoel neer, een rechten, stoel die aan den muur stond , bleef voorover zitten suffen.... Totdat zijn rug hem pijn ging doen van 't lang gebukt zijn, zijn leden stijf en doof en klopperig waren, een drukking op zjjn hoofd het denken haast onmogelijk maakte.... Hij stond den volgenden morgen zeer laat op.
De hoofdman had in de stikdonkere duisternis zijn weg even gemakkelijk weten te vinden, als was het klaarlichten dag geweest. "Die tramps zijn blind en doof geweest," zei hij.
Jong ben ik nog, maar ik ben doof noch blind geweest, en ik heb véél gehoord en gezien, tè veel zelfs, misschien, dat mijn hart deed ineenkrimpen van pijn, me woest opzweepte tot òpstaan tegenover ingekankerde gewoonten, die vrouwen en kinderen zijn ten vloek!
Groote, welvarende dorpen kwam hij voorbij en velden, waarboven de zingende leeuwerikken fladderden. Nooit heb ik de leeuwerikken hooren zingen als over die velden. Dikwijls heb ik er me over verwonderd hoe hij doof kon zijn voor die honderden zangers. Veel moest hij voorbij op zijn weg wat hem geërgerd zou hebben, als hij er naar gekeken had.
Wie zich uitsluitend in de gymnastiek oefent, zal, ja, als Cambyzes, eens de grootst mogelijke kracht aan dapperheid paren, maar zijn ziel hier houdt mijne vergelijking op blijft stomp en blind, terwijl zijne gewaarwordingen onzuiver zijn. Voor de rede zal hij doof zijn, en, een tijger gelijk, met ruw geweld zijn wil trachten door te drijven.
"Hm!" viel een der ouden in, "een donderpot van 2 peso's doet me niet schrikken en maakt me niet doof. Ze moeten van 3 peso's zijn." "In de notulen: 1000 peso's voor 200 donderpotten en 200 vuurpijlen!" De konservatieven konden zich niet meer inhouden. Enkelen stonden op en gingen overleggen.
't Was dan ook, eer een jaar verloopen was, een pracht van een winkel geworden, en Trom was daar erg trotsch op. Jammer voor den braven man, dat hij den laatsten tijd zoo doof werd. Kort na Dik's bruiloft was het begonnen, en 't nam met den dag toe, zoodat hij eindelijk bijna niet meer te beschreeuwen was. 't Was voor Griet een verbazende last, want zij hield erg veel van een praatje.
Haar flikkerend, rosachtig licht verspreidde zijn flauw schijnsel door de gewelven. "Ha, daar zie ik de deuren," mompelde de minstreel, met den vinger naar een donkeren hoek wijzende. "Welke zal nu de goede zijn? Maar hoor, wat is dat voor een gedruisch? Doof het licht!" Dat geschiedde op hetzelfde oogenblik, en vol spanning luisterde het zestal of er ook onraad was. Maar neen.
"Ik zeg u, dat gij op zult staan." "Zeg gij mij eerst waar André zich bevindt," antwoordde zij. "Ik ben niet doof of slaap niet, en gij hebt verlof minder luid te spreken." "André is in goede handen." "Belooft gij mij, dat hem geen leed geschieden zal? Hij is onschuldig. Indien ik hem niet aangemoedigd had, zou hij de oogen niet naar mij hebben durven opslaan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek