Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Vloek, die den schepter tildet, Die heel ons groen en blauw heelal wel wildet Met donkren ondergang omwikkelen rondom, Zendend een vaste wolk, om heete donderklooten Te reegnen, en 't gebeente van mijn kindren stuk te stooten, Al wat ik baar kneedend en kneuzend tot éen massa, leeg en stom,
Door zijn spottend, boos gezicht Kwam 't in Valhal snel aan 't licht, Dat door Loki's leugenmacht D' arme Idoen was gebracht Om in donkren toren Jötun toe te hooren. De terugkomst van Idoen. De houding van de goden werd nu zeer dreigend, en Loki begreep, dat, als hij geen middelen verzon om de godin terug te halen, wel spoedig zijn leven in groot gevaar zou zijn.
Hij wrokte; martelde zich weer met zelfverwijt..., hij leefde ook weer al het lange leed door van zijn reis hier-heen, dien avond in Breda, en toen dien nacht, dien eindloozen, dien donkren, weeïg-warmen nacht, in dat verwenschte veeren bed, dat was als weeke wellust-armen om hem heen, als zoetige zoenen op zijn smartenlijf.... Hij was ten slotte op een stoel gaan zitten, maar z'n lijf was als besmet, fel brandend van lage begeerte, een walg..., en dan zij, zij aldoor naast hem, achter hem, zoodat hij 't ruischen van haar rokken hoorde, en ééns ook vóór hem, de armen uitgestrekt, en lachend, lachend..., maar niet naderkomend..., en hij was machtloos, lam, kon zich niet roeren!... Met een rauwen gil was hij ontwaakt uit dat visioen, maar 't lag hem nog als looden massa op z'n borst, zijn mond en lippen schroeiden droog als hij er weer aan dacht....
De menschen, die aan den straatweg woonden, konden de groote zwarte horens tegen den nachthemel duidelijk onderscheiden, als hij voorbij reed. Ze hoorden de dieren loeien en zagen met ontzetting de strepen vonken, die hun hoeven en de wielen van den wagen uit 't dorre gras sloegen. Ja de kleine voetjes moeten zich wel haasten over den grooten donkren zolder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek