Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 oktober 2025
Zoowel in Brooklynpark als in Central Park zijn nog altijd de eekhoorns een aantrekkelijkheid en een vermaak voor de wandelaars, die de vlugge, sierlijke diertjes van de boomen naar beneden zien klauteren en die tot allerlei vertrouwelijkheden overgaan.
En dan denk ik aan 't plezier dat ik van al die lieve diertjes niet heb. Dat doe ik liever dan dat ik er over schrijf. Wat gaat 't die kaffers aan, wat ik zie. Zelf loopen ze bij de straat te sloffen en naar den grond te kijken en trekken vervelende gezichten omdat 't zoo ver is, en 't leven zoo moeilijk, dat je er akelig van wordt. Doen zij iets voor mij? Die paar centen kunnen ze houden."
Gewoonlijk laat men de jonge Honden zes weken lang door de ouden zoogen. Om de Hondjes te spenen voedert men de teef een tijdlang zeer schraal, om te maken, dat de melkafscheiding ophoudt; dan laat zij zelf het zuigen van hare jongen niet langer toe. Nu worden de diertjes aan licht verteerbaar voedsel gewend; men leert ze in de eerste plaats zindelijkheid.
Ook wil ik het volgende vermelden: toen ik eens des nachts het net gebruikt, daarna gedeeltelijk had laten drogen, en twaalf uur later gelegenheid had het opnieuw te gebruiken, vond ik de geheele oppervlakte even helder vonkelend, als toen het pas uit het water was gehaald. Het komt mij in dit geval niet waarschijnlijk voor, dat de diertjes zoo lang in 't leven hebben kunnen blijven.
Wilde dieren hebben we nergens gezien, ja, we ontdekten zelfs geene andere viervoetige dieren dan eene soort van honden, die niet kunnen blaffen, en diertjes, die wel wat op konijnen geleken.« »»En is er goud?«« »De inwoners van het dorp liepen niet zoo naakt, als die van San Salvador, maar hunne hutten waren zeer eenvoudig, ja, bijna armoedig ingericht.
"Het is zeer gemakkelijk deze diertjes te vangen; vooral als zij jong zijn gaan zij bijna in iederen val, wanneer er slechts een lokvogel van hun soort naast staat: hetgeen een bewijs te meer is voor hun groote neiging tot gezelligheid.
Ik zag hoopen steenen, die door eenige millioenen diertjes en een net van zeewier bedekt waren. Dikwijls gleed mijn voet op den gladden bodem uit, en zonder mijn stok zou ik meer dan eens gevallen zijn. Als ik mij omkeerde, zag ik altijd het licht van den Nautilus, dat in de verte evenwel begon te verflauwen.
"Kort na mijn aankomst in Sydney werden de diertjes tot mijn groote droefheid magerder, en hun vel verloor het fraaie, glanzige uitzicht. Uit allerlei verschijnselen bleek, dat zij ziek waren; hun aanblik kon nog slechts medelijden inboezemen. Den 29en Januari stierf het wijfje, den 2en Februari het mannetje. Ik had ze slechts ongeveer 5 weken in 't leven gehouden."
»Heb je wel eens mooier gezien?« vroeg Klaas met trots. »Nee, nooit«, zei Jo. Hij streek met z'n vingers over 't donzige kopje en lichtte de fijne oortjes even op. »Ik wou, dat ik er ook zoo een had.« »Ik wil het toch niet missen«, zei Klaas. Dat begrepen Jo en Nel best. »Maar dit zijn toch ook lieve diertjes«, zei Nel. »Kijk ze eens bij mekaar kruipen. Ze worden koud.«
Dan moet u heel veel betalen, mama, zeide de knaap, en hij voegde er toen iets bij in eene taal, die ik niet verstond. Arthur wilde uw diertjes van dichterbij zien. Ik gaf Capi een teeken, die terstond zijn loop nam en in de boot sprong. En de anderen! riep Arthur. Zerbino en Dolce volgden hun makker. En de aap!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek