Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
"Ik ben de eigenaar van deze hut, Mijnheer!" antwoordde Danilo, terwijl hij groette. "Ik kom zooeven thuis." "Heidaar, mannen! Zet schildwachten voor de deur, en laat niemand er uit of in. Hoor je?" zei de officier tegen zijn manschappen. Vervolgens wendde hij zich tot Danilo met de woorden: "Als je je leven op prijs stelt, antwoord mij dan. Waar is de bandiet, dien wij zoeken?
Laat je antwoord duidelijk zijn, Judas! Als je maar wat om de zaak heenpraat, dan schiet ik je neer. Weet dus, wat je doet. Waar is de Zaporoger?" "De Zaporoger?" antwoordde Danilo verwonderd. "Het is voor de eerste maal, dat ik dien naam hoor. Ik ken geen Zaporoger." "Maak dat aan anderen wijs!" schreeuwde de officier. "Wil je mij wijs maken, dat je de bandieten niet kent, die je opstoken?
Links staat een vierkant gebouw, met een balkon versierd en door een muur omgeven, waarvoor eenige gewapende Montenegrijnen op wacht staan: dat is het paleis van den Vorst; iets verder, aan de andere zijde, staat een tweede, nog grooter, maar eenvoudiger gebouw, met een voorhof door muren met hoektorens omgeven: dit is het oude paleis, dat sedert den dood van Vorst Danilo ledig staat.
Danilo deed de deur half open. "Wie klopt daar?" vroeg hij. Eene stem, een krachtige en mannelijke stem antwoordde, dat een verdwaalde reiziger gastvrijheid vroeg. "Wees welkom!" zeide Danilo en hij deed de deur wijd open, terwijl hij den reiziger uitnoodigde om binnen te komen.
Maar nauwelijks was Danilo to Podgoritza aangekomen, of hij werd gevangen genomen en in den kerker geworpen; om aan den dood, die hem wachtte, te ontsnappen, moest hij een losgeld van dertigduizend dukaten betalen.
Toen verspreidde het heele gezelschap zich langs de donkere voetpaden en verdween in de duisternis. De beide trouwe vrienden Andry Kroek en Semene Vorosjilo bleven alleen met Danilo achter. De reiziger bleef ook. Toen allen vertrokken waren begaf de vrouw des huizes zich naar een kamer naast die, waarin de samenkomst gehouden was.
Aan deze organisatie, door Danilo ontworpen en door zijn broeder, den dapperen Mirko, ingevoerd en in praktijk gebracht, hadden de Montenegrijnen voor een goed deel de schitterende overwinning te danken, den 13den Mei 1858 in de vlakte van Grahovo op het leger van Hussein-Dahim-Pâsja behaald, waarbij de Turken drieduizend soldaten, acht kanonnen, drieduizend geweren, met al hun ammunitie en proviand, verloren.
De openbare rouw over den dood van Danilo I was nog niet afgeloopen, toen op zekeren morgen een bode van een woïwode nabij de grens aan het paleis aankwam met de tijding dat de vijand den voet had gezet op montenegrijnsch grondgebied.
Van Triëst ging hij naar Parijs. Frankrijk oefende destijds een soort van protektoraat over het vorstendom uit en stond overal zijne belangen voor; deze omstandigheid, gevoegd bij de persoonlijke betrekkingen tusschen Danilo I en Napoleon III, deed de fransche hoofdstad kiezen als de plaats, waar de jonge Nikolaas zijne verdere opleiding zou ontvangen.
Intusschen had reeds Vorst Danilo deze strooptochten afgekeurd, en ze met roof en diefstal gelijk gesteld; toch is er veel inspanning en zelfs de tusschenkomst der europeesche mogendheden noodig geweest, om aan dit schromelijk misbruik een einde te maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek