Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Hij wilde daarmede zeggen: "Laten we de buit samen deelen, dan bied ik hooger!" We zijn tot dertig francs gekomen. Daarvan heb ik er vijftien aan den Jood gegeven, en hier is de rest. Nu kunnen onze gasten komen; wij zijn nu in staat om hun oogen te verblinden. Maar hoe kom jij aan dien rok?" "O," zeide Rodolphe, "dien heb ik van Colline geleend."
Gedurende zijn noviciaat bezocht de Platonische wijsgeer de bohémiens dagelijks, en daar hij op die manier in staat gesteld werd hun zeden grondiger te bestudeeren, kon het niet anders, of hij moest van de eene verbazing in de andere vallen. Op een goeden morgen kwam Colline met een van vreugde stralend gezicht bij Barbemuche. "Nu, mijn waarde," zeide hij, "je bent definitief toegelaten.
De den vorigen avond tusschen Colline en Schaunard, en later met Marcel aangeknoopte kennismaking werd nu intiemer; de vier jonge mannen heschen de vlag van hun kunstinzichten, en alle vier erkenden, dat zij met denzelfden moed en dezelfde verwachtingen bezield waren.
"Lieve Hemel," riep de wijsgeer uit, "mijn tabak is op." "Sta mij toe u wat aan te bieden," zeide Rodolphe, terwijl hij een pakje tabak uit zijn zak haalde en op tafel zette. Colline meende die beleefdheid met het offreeren van een rondje te moeten beantwoorden. Rodolphe meende niet te kunnen weigeren. Het gesprek kwam op de litteratuur.
"Je kunt toch niet zoo in je roode trui en met je sjouwerspet op gaan dineeren." "Ik zal van Rodolphe of Colline een pak leenen." "Jeugdige dwaas! Ben je vergeten, dat wij den twintigsten van de maand voorbij zijn en dat om dezen tijd de kleeren van die heeren bij oom Jan logeeren?" "Maar ik zal toch vòòr vijf uur wel een zwart pak vinden," zeide Marcel.
Phémie keek snikkend Schaunard aan en kon niets anders uitbrengen dan de woorden: "O, mijn Alexander, mijn Alexander!" "Bij haar is het gevaar niet groot, dat ze de geschenken van Artaxerxes weigert," mompelde de wijsgeer Colline.
De kellner was van verbazing driekleurig geworden. Langzaam liep hij naar het buffet en deelde daar den eigenaar van het café de buitengewone dingen mede, die ze hem besteld hadden. De café-man dacht, dat het een grap was, maar toen er weer gescheld werd, ging hij zelf naar boven en wendde zich tot Colline, voor wien hij een zeker respect had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek