Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Over eenigen tijd zal het aardige van een Chinees heelemaal weg zijn, zij zullen dan nog maar alleen door hunne naar onder getrokken, buitenste ooghoeken, van gewone menschen te onderscheiden zijn. Maar eigenlijk moet ik eerst wat van Hongkong vertellen, alvorens ik over de bewoners uitweid.
Het verlangen om den Fuji het geheim van het Eeuwige leven te ontworstelen, schijnt nooit met een goeden uitslag te zijn bekroond. Een Chinees, Jofuku genaamd, bereikte den heiligen berg met dit doel voor oogen. Hij slaagde evenmin, en keerde nooit naar zijn eigen land terug; maar hij wordt beschouwd als een heilige, en zij, die hetzelfde doel najagen, bidden ernstig aan zijn altaar.
Hij zou daarin even verscholen zijn als eene naald in een hooischelf. Cyprianus en de Chinees volgden, terwijl zij voortgaloppeerden, dien wedstrijd met de meeste belangstelling, hetgeen de lezer wel begrijpen zal. Zij waren eindelijk aan den voet van den heuvel aangekomen en renden nu door de vlakte, maar drie mijlen scheidden hen nog van den jager en van den gejaagde.
Hij was echter zoo vriendelijk mij eenige waardevolle introducties voor Canton te bezorgen, waarmede ik misschien de waarheid zou kunnen opsporen. Ook mrs. Catt had van haar consul eenige introducties ontvangen en verder had de Chinees, dien wij in Hongkong spraken, ons een paar brieven medegegeven. Met deze brieven gewapend, begaven wij ons onmiddellijk na onze aankomst op weg.
"'t Is wonderlijk!" riep hij uit, "dat is dezelfde Chinees van zeven jaar geleden en die ouwe vrouw ... dezelfde! "Je zou zeggen, dat ik van nacht gedroomd had van een zevenjarige reis door Europa! ... en, wel allemachtig! die steen daar is nog net zoo van zijn plaats als ik hem gelaten heb!" Inderdaad zat de steen op den hoek van het wandelpad der Calle de la Sacristia nog los.
"Hugh!" kreet hij, terwijl hij met de hand naar een klein zwart punt wees, dat zich bij de laatste lichtstralen, die de avondschemering schonk, dicht bij den gezichteinder bewoog. De blikken van Cyprianus en van Hannibal Pantalucci volgden natuurlijk de richting door den vinger van den Chinees aangeduid.
De Chineesche kerkkaarsen-leverancier die haar voorziet wanneer ze naar Antipolo gaat zeide, terwijl hij zich waaierde en een been heen en weer bewoog, in zijn verhaspeld Spaansch: "Wees niet dwaas: 't is de Maagd van Antipolo, bepaald! Die kan meer dan alle anderen. Wees maar niet dwaas!" Capitán Tiago had groote achting voor den Chinees, die zich uitgaf voor waarzegger, dokter enz.
"Kunt gij thans spreken?" vroeg hij werktuiglijk, vergetende dat Li hem niet begreep. De andere knikte evenwel bevestigend. "Wie heeft u opgehangen?" "Ik," antwoordde de Chinees met kalmte, zonder dat iets aanduidde, dat hij er zich van bewust was iets buitengewoons of iets berispelijks verricht te hebben. "Gij?.... Maar ongelukkige, gij wildet dan zelfmoord plegen?.... Wat bewoog u daartoe?"
Op zekeren dag ontvingen de bewoners aldaar, huis aan huis, een eenvoudig toestel om opium te schuiven met een buisje opium en de gebruiksaanwijzing van een Chinees ten geschenke, en binnen geen tijd waren tal van dorpelingen daar opiumschuivers geworden en daarmede tevens trouwe koopers van opium bij den goedgeefschen Chinees.
Morgen ochtend bij het krieken van den dag zullen wij deze heerlijke plek verlaten!" En zijn raad met het voorbeeld gepaard doende gaan, wikkelde Pharamond Barthès zich in zijn deken en sliep in. Den volgenden ochtend kwam de Chinees juist met eenige provisieën in het kampement terug. Pharamond had dan ook al den tijd om hem op de hoogte te stellen, voor dat Cyprianus ontwaakt was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek