Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Van Bergen was door dit roerend tooneel een oogenblik in zijn voornemen gestuit. Met innige deelneming beschouwde hij de smartelijke wonde, en reinigde die eigenhandig zooveel hem dit mogelijk was. Het ongelukkige meisje slaakte een diepen zucht; even sloeg zij de reeds brekende oogen op, en zag haren liefderijken helper aan.
Wanneer de brekende oogen onzer verslagenen ons maar levendig voor den geest stonden, de blauwe oogen vooral van dien blonden jonkman met den wijd opgesperden mond, waaraan nog met een pijnlijken zucht den naam eener dierbare ontsnapt; of die van den forschen krijger, akelig puilende uit de kassen, terwijl zijn laatste woord een vervloeking was van zijn moordenaar!
En af en toe was het alsof de slapende reus even ontwaakte: de fluit van een locomotief gilde, als een schrille noodkreet; de stoomhoorn van een steamer brulde, in langgerekt en schor geloei; en de roode en groene lichten aan den oever gulpten in het kabbelend water neer, als brekende stralen van zwavel en bloed.
De beul, zijn degen boven zijn hoofd in tweeën brekende, deed dit, bij ongeluk, met zooveel kracht, dat hij hem den schedel insloeg. Men brengt niet ter dood, men ranselt met roeden. De knoet is afgeschaft. Spaar de roede niet aan uw zoon. Het kan echter soms gebeuren, dat de roeden knuppels zijn.
"En is Tromp nog niet in het gezicht?" "Nergens te zien," hernam Jonker Engel. "Maar ik moet weer naar boven. Mijn vader zond mij herwaarts, om naar zijn trouwen stuurman te zien." "Zeg hem, dat de gesneuvelde met zijn naam op de lippen is gestorven en met brekende oogen mij zijn laatsten groet voor den geliefden Admiraal heeft gegeven." "Ik zal het doen. En ga jij ook weer aan het werk.
Zij komt en zinkt hem aan het hart, Maar ach! zij blijft in tranen stikken: Die tranen zijn den dauw gelijk, Die 't stervend bloemtjen komt verkwikken. De jongling, worstlend met den dood, Ontsluit nog flauw de brekende oogen; "Vaarwel, mijn Emma!" barst hij uit, En de adem is zijn borst ontvlogen.
Maar toch lette hij met de grootste belangstelling op alles, en hij was benieuwd, wat hij te zien zou krijgen, en wat er gebeuren zou. Hij hoefde niet lang te wachten, voor er beneden uit het bosch een klein bengelend belletje klonk. En dadelijk daarop hoorde hij 't gedruisch van stappen en van brekende takken, alsof een menigte dieren door een woest veld baan braken.
Hij valt op de knieën en zwaait nog den degen, terwijl hij volstandig weigert zich over te geven. Eindelijk is hij geheel en al uitgeput, men grijpt hem aan en sleurt hem van het schip. Stervend vestigt hij nog de brekende oogen op zijn vaartuig.
De vele, in het rond verspreidde, kleinere eilanden der groep leveren een schilderachtigen aanblik op; de schuimende golven der wilde zee, met bulderend gerucht op de rotsen brekende; de met donkergroene mossen begroeide stranden, waarboven zich de ernstig sombere pijn- en berkenbosschen verheffen; de grillig gevormde, ver in zee uitstekende kapen; de bochtige inhammen, waar het onstuimige water tot rust komt; de gele duinen en tamelijk hooge, met bosschen bedekte heuvelen: dit alles te zamen vormt een landschap van onbetwistbare romantische schoonheid.
O, Henk, mijn goede Henk! Zij wenkte Henk, trok hem tot zich, waar zij naast mevrouw op de canapé zat en pakte zijn dik hoofd in hare kleine handen. Ben je niet.... meer boos, Henk? murmelde zij aan zijn oor. Hij verbeet zich de lippen van aandoening. Ik ben nooit.... boos op je geweest! stamelde hij met een brekende stem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek